| dc.description.abstract | Deze scriptie laat zien hoe historisch onderzoek naar patiëntendossiers uit de Utrechtse Universitaire klinieken tussen 1850 en 1925 bijdragen aan het bio-ethische debat over objectivering in Evidence-Based Medicine. In de eerste plaats zal de plaats van historisch onderzoek in het bio-ethische debat bekeken worden, wat gebruikt zal worden als breed kader om objectivering in Evidence-Based Medicine, als bio-ethische casus, te historiseren. In de tweede plaats zal ik laten zien hoe juist patiëntendossiers, in de context van ziekenhuizen tussen 1850 en 1925 dienen als geschikt bronmateriaal. De analyse van dit bronmateriaal zal laten zien hoe het ontstaan van objectiveringsmechanismen – in dit geval standaardisering, categorisering, fragmentatie en kwantificering – onlosmakelijk verbonden is met materiële ontwikkelingen in de patiëntendossiers, en zelfs onmogelijk los van elkaar bestudeerd kunnen worden. Ik zal besluiten met een illustratie van hoe deze conclusie relevant is voor het hedendaagse bio-ethische debat over Evidence-Based Medicine. | |
