| dc.description.abstract | De representatie van vrouwen was altijd al een fundamenteel gevechtsterrein binnen het feminisme. Sinds 1970 wordt vanuit kritisch feministisch perspectief onderzoek gedaan naar de representatie van vrouwen in de media. Dit onderzoek was echter voornamelijk gericht op de representatie van vrouwen en feminisme in female-centered-dramas, series waarin vrouwen centraal staan, uit de jaren zeventig, tachtig en negentig van de vorige eeuw. Dergelijk onderzoek naar televisieseries uit de periode vanaf 2000 is dan ook schaars. Volgens feministische mediatheoretici bevatten alle hedendaagse series een mengeling van feministische, antifeministische en post-feministische thema’s. Dit heeft geleid tot de vraag hoe vrouwen worden gerepresenteerd in hedendaagse niet- female-centered-dramas. Daarom is in deze studie vanuit feministisch perspectief onderzocht op welke manier de vrouwelijke hoofdpersonages van de komediedramaserie SUITS, Jessica Pearson, Donna Paulsen en Rachel Zane worden gerepresenteerd. De centrale vraag van dit onderzoek luidt: Op welke manier worden de vrouwelijke hoofdpersonages in de komediedramaserie SUITS gerepresenteerd in het post-feministische tijdperk? Om dit te onderzoeken is een literatuurstudie verricht naar het feminisme en naar de representatie van vrouwen in televisieseries tijdens de feministische golven. Daarnaast is met een tekstuele analyse uitgewerkt hoe de vrouwelijke hoofdpersonages worden gerepresenteerd. Deze representatie is vervolgens geanalyseerd vanuit feministisch perspectief om de centrale vraag te kunnen beantwoorden. Uit het onderzoek is gebleken dat in de representatie van Jessica, Donna en Rachel een post-feministische synthese zichtbaar is van pre-feminisme en feminisme. Waar zij aanvankelijk allen worden gerepresenteerd als feministische, onafhankelijke en ambitieuze (carrière)vrouwen, wordt hun onafhankelijkheid echter al snel gebagatelliseerd in een meer pre-feministische verbeelding van vrouwen die een relatie nastreven. Zo maakt Jessica een rigide transformatie door van een ambitieuze carrièrevrouw, voor wie haar carrière en bedrijf het allerbelangrijkste zijn, naar een vrouw die een vaste relatie met een man vooropstelt en hier zelfs alles voor opgeeft, gaat Donna aanvankelijk voor kortstondige seksuele affaires met mannen, maar streeft ook zij uiteindelijk een vaste relatie na met haar baas Harvey Specter en is Rachel pas echt gelukkig als ze een vaste relatie krijgt met haar collega Mike Ross. | |
