De ornamentiek van Louis Henry Sullivan en Henry Van de Velde in vergelijkend perspectief.

Abstract

Het ornament in de architectuur en het interieur is in de afgelopen eeuw op veel verschillende wijze gewaardeerd. De architecten en kunstenaars die ornament toepasten in de periode vlak voor het modernisme zijn vanwege deze modernistische denkwijze in diskrediet geraakt. Met als resultaat dat zij in de kunst- en architectuurgeschiedenis lang onderbelicht zijn geweest. Vanaf de jaren ’60 is er echter hernieuwde interesse voor de ornamentiek van de eind negentiende eeuw, in Amerika onder andere dankzij Robert Venturi en Denise Scott-Brown. Zij hebben met hun boek Learning from Las Vegas (1972) de ornamentiek teruggebracht in het onderzoeksveld en laten zien dat het van toegevoegde waarde kan zijn. In Europa was er in de jaren ’50 al sprake van een herwaardering van de Art Nouveau, hierbij hoort ook de ornamentiek van die periode. De architecten die in dit onderzoek behandeld worden gewaardeerd om hun ornamentiek, zij hadden verregaande theorieën over de functie van deze ornamenten en de effecten ervan op de mens.