De Sturing en Ervaring van Wangedrag in Bully

Abstract

In het huidige onderzoek naar gewelddadige videogames lijkt de focus voornamelijk te liggen op de mogelijke effecten die het geweld kunnen hebben op de speler. Er lijkt hierbij weinig kennis te zijn van de betekenis van de videogame, het geweld dat daarin voorkomt en de manier waarop een game ervaring van de speler tot stand kan komen. Een videogame kan de speelstrategieën en de game ervaring van de speler sturen en dit is een factor waar weinig rekening mee gehouden lijkt te worden. Aan de hand van een procedurele lezing van Bully is in mijn onderzoek geanalyseerd wat de sturing van wangedrag in de game kan betekenen voor de potentiële game ervaring van de speler. Er is hierbij in het bijzonder gefocust op de mechaniek, de dynamiek en de thema’s van Bully. Uit het onderzoek wordt geconcludeerd dat Bully het wangedrag op verschillende manieren in de missies verplicht of suggereert. De verplichting kan worden geïmpliceerd door de thema’s, maar moet uiteindelijk worden ontdekt door het inventariseren van de mechaniek. Daarnaast wordt niet-verplicht wangedrag in Bully ook op verschillende manieren aantrekkelijk gemaakt voor de speler. De speler kan hierdoor het vermoeden krijgen dat het wangedrag de beste oplossing is. Uit dit onderzoek blijkt dat Bully de speler naar verschillende potentiële ervaringen kan sturen van het wangedrag. Deze game ervaring kan afhankelijk zijn van de manier waarop de gameplay wordt gestuurd en van de manier waarop het wangedrag op thematisch niveau wordt ingebed. Daarnaast is de manier waarop een game ervaring tot stand komt ook afhankelijk van de waardesystemen van de spelers.