Is vrije wil falsificeerbaar?

Abstract

Sinds de jaren tachtig is er veel interesse in neurowetenschappelijke experimenten op het gebied van de vrije wil. Er is in mijn ogen kritische filosofische reflectie nodig op deze discipline. In deze scriptie doe ik in het speciaal onderzoek naar de falsificeerbaarheid van het bestaan van de vrije wil. Ik baseer mijn argumentatie vooral op een recent neurowetenschappelijk onderzoek van Matthias Schultze-Kraft en collega’s, dat ik in de context plaats van oudere experimenten. Uit dit onderzoek blijkt dat subjecten, met betrekking tot het besluit te handelen, een point of no return hebben dat op 200 milliseconden voor de handeling zelf ligt. Dit zou mogelijk kunnen betekenen dat subjecten geen bewuste invloed kunnen uitoefenen, waardoor vrije wil onmogelijk zou zijn. Vervolgens laat ik zien dat een dergelijke conclusie, gezien de methodologische bezwaren, de ontoereikendheid van de onbewuste breinactiviteit en het generalisatieprobleem, niet gerechtvaardigd is. Daarna probeer ik aan de hand van een hypothetisch toekomstig neurowetenschappelijk experiment aan te tonen met welke intrinsieke problemen neurowetenschappelijk onderzoek op het gebied van de vrije wil kampt. Tot slot concludeer ik dat het bestaan van de vrije wil niet falsificeerbaar is met een beroep op neurowetenschappelijke experimentatie.