“IK KAN OMARMEN MET MIJN BENEN” Een masterscriptie over de representatie van beperking in The Undateables.

Abstract

Deze masterscriptie kijkt naar de representatie van beperking op televisie. Dit is gedaan naar aanleiding van het programma THE UNDATEABLES dat uitgezonden wordt op de publieke omroep. Het doel van het onderzoek is om te analyseren hoe er binnen een bepaalde culturele en mediale context een betekenis over beperking wordt geproduceerd en wat daarbij het dominante discours is dat naar voren komt. Kernconcepten voor dit onderzoek zijn representatie, waarbij de theorie van Hall en Dyer wordt aangehouden. Andere kernconcepten zijn normalisatie van Foucault, othering zoals beschreven door Said en stereotypes van Dyer. In de analyse wordt er gekeken hoe de beperking van de deelnemer wordt geïntroduceerd, vervolgens hoe deze gerepresenteerd wordt tijdens de date met een “normaal” persoon en tenslotte hoe seksualiteit aan beperking wordt verbonden. Er wordt een discursieve analyse uitgevoerd, aangevuld met een stilistische analyse van de visuele aspecten van het programma. Uit het onderzoek blijkt dat het discours van het programma zich vooral richt op de normaliteit van de personen met een beperking maar dat de grens bereikt lijkt te zijn wanneer er over seksualiteit wordt gesproken.