Drugs, geweld en corruptie in het abnormale Mexico: Een retorische analyse naar de representatie van de Mexicaanse cultuur in de aflevering ‘Mexico’ van Spuiten en Slikken op Reis

Abstract

In dit onderzoek is er door middel van een retorische analyse gekeken naar de representatie van de Mexicaanse cultuur in de aflevering ‘Mexico’ van Spuiten en Slikken op Reis. Hiervoor is eerst een breder kader geschetst over de representatie van andere culturen in het algemeen aan de hand van theorie van cultuurtheoreticus Stuart Hall. Ook is aan de hand van theorie van filmtheoreticus Bill Nichols uitgelegd hoe een filmmaker door middel van retorische middelen de kijker kan overtuigen van een perspectief op een onderwerp. De categorieën arrangement, style en invention uit Nichols’ theorie zijn vervolgens geoperationaliseerd om de aflevering ‘Mexico’ te kunnen analyseren. Uit deze analyse blijkt dat de Mexicaanse cultuur als the other wordt gerepresenteerd en dat daarbij de Mexicanen worden gestereotypeerd als gewelddadig, corrupt en betrokken bij de drugswereld. Doordat de narratieve structuur en de stilistische elementen inspelen op ethos, pathos en logos, wordt de kijker overtuigd van deze representatie over de Mexicaanse cultuur. Deze representatie sluit aan bij bestaande representaties over Mexico die blijken uit eerder onderzoek. De aflevering van Spuiten en Slikken op Reis draagt dus bij aan bestaande stereotypes over de Mexicaanse cultuur, waardoor het programma deze bevestigd en daardoor versterkt. Een beperking van dit onderzoek, is dat niet de gehele aflevering is besproken in de analyse en dat er daardoor wellicht een vertekend beeld kan zijn ontstaan van de aflevering. Vervolgonderzoek zou meerdere afleveringen van Spuiten en Slikken op Reis kunnen analyseren, om zo uitspraken te kunnen doen over het programma in het algemeen.