Een Nieuwe Strategie: De VS en de Noord-Koreaanse Nucleaire Crisis 1993-1994

Abstract

Het onderwerp van dit paper is de Noord-Koreaanse nucleaire crisis en de beëindiging van deze crisis door de totstandkoming van het Agreed Framework in 1994. De periodisering van het paper behelst de periode van maart 1993 tot oktober 1994. De crisis begon namelijk in maart 1993, omdat Noord-Korea toen aankondigde uit het Non-proliferatieverdrag te stappen. Dit werd uiteindelijk voorkomen in oktober 1994 door het Agreed Framework, een verdrag dat Noord-Korea zou voorzien van lichtwaterreactoren en non-nucleaire energie in ruil voor het bevriezen van zijn nucleaire reactoren. Het onderzoek in dit paper concentreert zich op de interne en externe invloeden op dit besluitvormingsproces, respectievelijk de binnenlandse en internationale invloeden. Binnenlandse factoren vormen hierbij de rol van de publieke opinie, de oppositie en discussies binnen de regering. Internationale factoren zijn juist de Aziatische buren van Noord-Korea, namelijk Zuid-Korea, Japan, Rusland en China. De conclusie van het onderzoek is dat voornamelijk de rol van Zuid-Korea doorslaggevend was, door de weerzin in het land tegen een oorlog, hoe klein de kans daarop ook was. Ook speelde het land een centrale rol in de financiering van de lichtwaterreactoren. Desondanks mag niet de rol worden vergeten van de Amerikaanse regering in het streven naar een vreedzame oplossing en de mate waarin president Clinton zijn non-proliferatiebeleid aanpaste aan Noord-Korea. Clinton was bereid de dreiging van sancties te laten vieren om zo Noord-Korea tegemoet te komen, met het optreden van oud-president Carter in de onderhandelingen met Kim Il-Sung als doorbraak.