Paradox van de lerende school

Abstract

Het huidige beleid van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap legt een grote nadruk op het belang van de school als 'lerende organisatie'. Een andere manier van kijken naar het leren en het evalueren van dit leren, formatieve evaluatie, zou hieraan bij moeten dragen. Hoe het concept 'lerende organisatie betekenis krijgt in de praktijk en hoe het zich verhoudt tot de 'formatieve evaluatie' die eraan bij zouden moeten dragen, blijft onduidelijk. Deze masterthesis geeft middels een vergelijkende kwalitatieve case-study inzicht in de betekenis die drie middelbare scholen geven aan de ontwikkeling naar een 'lerende organisatie' en de rol die 'formatieve evaluatie' daarin speelt. De belangrijkste bevinding is dat het concept van de lerende organisatie per definitie een paradoxale betekenis krijgt in de context van het huidige onderwijsstelsel. Dit komt doordat de perspectieven op 'leren' en 'organiseren' met elkaar conflicteren; in de 'lerende organisatie' schuilt een oxymoron. Dat de drie scholen zich ondanks dit spanningsveld weten te ontwikkelen komt onder andere door het formuleren van een sterke gedeelde visie en het creëren van ruimte om deze in de organisatiepraktijk te brengen.