Gemeentelijke spreiding van Agro&Food R&D vestigingen in Nederland.

Abstract

Deze thesis onderzoekt welke factoren de spreiding van Agro&Food R&D activiteiten van multinationale ondernemingen bepalen. Allereerst blijkt de spreiding van deze activiteiten erg sterk gespreid te zijn, slechts een klein aantal gemeenten heeft een noemenswaardige concentratie van Agro&Food R&D vestigingen. Wageningen is daar veruit de grootste van. Uit de analyse van de spreiding over verschillende omgevingskenmerken lijken verschillende kenmerken invloed te hebben. Echter in de regressie blijkt slechts één omgevingskenmerk relevant; niet-multinationale Agro&Food R&D vestigingen zijn sterker vertegenwoordigt in landelijke gebieden. Dit is geen verassing, wel betekent dat dat omgevingskenmerken geen bepalende invloed hebben op de vestigingsplaats van Agro&Food R&D van MNO’s. Het blijkt dat de strategie, ruimtelijke structuur en geschiedenis van de bedrijven bepalend zijn, omgevingskenmerken zijn slechts binnen de behoeften en beperkingen daarvan relevant. Met name de schaarste van ‘pure’ R&D investeringen maakt dat de omgevingskenmerken voor R&D activiteiten niet altijd het belangrijkst zijn. Kleinschalig, adaptief R&D bij productie activiteiten is bijvoorbeeld niet bepalend in de locatiekeuze. Dit betekent dat een regio met bepaalde competitieve omgevingskenmerken voor Agro&Food R&D niet zomaar dat type investeringen kan verwachten.