Uiterlijke redenen om te Sporten en Eetstoornissymptomatologie: De Mediërende Rol van Body Esteem, Lichaamstevredenheid en Zelfvertrouwen

Abstract

Dit onderzoek betreft de relatie tussen de uiterlijke redenen die men heeft om te sporten en eetstoornissymptomatologie bij vrouwen die aan aerobics doen bij verschillende fitnesscentra. De hoofdhypothese is dat de relatie tussen uiterlijke redenen om te sporten en eetstoornissymptomatologie partieel gemediëerd wordt door body esteem, lichaamstevredenheid en zelfvertrouwen. Voor het onderzoeken van deze hypothese is gebruik gemaakt van vragenlijsten die door de fitnessinstructeurs tijdens verschillende “Les Mills” programma’s aan belangstellende vrouwen werd uitgedeeld. De hoofdhypothese is in dit onderzoek ondersteund, dit houdt in dat de relatie tussen uiterlijke redenen om te sporten en eetstoornissymptomatologie partieel gemediëerd wordt door de constructen body esteem, lichaamstevredenheid en zelfvertrouwen. Uit dit onderzoek blijkt een direct en indirecte route van uiterlijke redenen om te sporten naar eetstoornissymptomatologie. Verklaringen voor de directe route liggen buiten de focus van dit onderzoek. De indirecte relatie wordt verklaard door te stellen dat vrouwen aan het westerse ideaalbeeld van het vrouwenlichaam willen voldoen wanneer zij sporten om uiterlijke redenen. Dit ideaalbeeld is nauwelijks haalbaar en de meeste zullen dit niet bereiken, waardoor body esteem, lichaamstevredenheid en zelfvertrouwen zullen dalen. Dit vergroot vervolgens de kans op het voorkomen van eetstoornissymptomatologie. Het onderzoek geeft aan dat uiterlijke redenen om te sporten een belangrijke rol spelen binnen het domein van eetstoornissen en dat meer onderzoek hiernaar gewenst is.