Show simple item record

dc.rights.licenseCC-BY-NC-ND
dc.contributor.advisorDietz, F.M.
dc.contributor.authorWarenburg, T.C. van de
dc.date.accessioned2016-11-23T18:00:24Z
dc.date.available2016-11-23T18:00:24Z
dc.date.issued2016
dc.identifier.urihttps://studenttheses.uu.nl/handle/20.500.12932/24819
dc.description.abstractDit eindwerkstuk gaat over intra-author variation in de zeventiende eeuw, waarbij de focus ligt op het negatiegebruik van P.C. Hooft. In zijn tijd werden een- en tweeledige negaties door elkaar gebruikt, maar het gebruik van de tweeledige negatie nam snel af. Over deze taalverandering is onder andere bekend dat het zich in verschillende talen voordoet en dat de tweeledige negatie zich langer handhaafde in bepaalde syntactische omgevingen. Uit eerder onderzoek naar Hoofts brieven blijkt dat hij in alle syntactische situaties meer eenledige negaties gebruikt. Hiermee is nog niet duidelijk geworden welke taalomgevingen echt uitnodigen tot het gebruik van de tweeledige negatie, bovendien is gesuggereerd dat ook retorische en literaire factoren van invloed kunnen zijn. In dit eindwerkstuk heb ik de syntactische factoren die in eerdere onderzoeken zijn meegenomen, verder gespecificeerd en aangevuld met retorische en literaire factoren. Vervolgens heb ik gekeken of deze factoren van toepassing zijn op de negaties in het treurspel Geeraerdt van Velsen uit 1613. De keuze voor toneel in plaats van brieven maakt het mogelijk om goed naar retorische omgevingen te kijken en ook het metrum als factor mee te nemen. In mijn analyse ben ik met name op zoek gegaan naar combinaties van syntactische en retorische omgevingen die sterk uitnodigen tot het gebruik van een tweeledige negatie. Sommige factoren leverden weinig resultaat op, soms vanwege een beperkt aantal voorbeelden in de tekst. In enkele omgevingen bleek de tweeledige negatie echter erg vaak voor te komen. Hier zal ik twee voorbeelden uitlichten. De Geeraerdt van Velsen geeft een sterke indicatie dat negaties in een uitroep meestal tweeledig zijn; dit is dus een retorische omgeving die sterk uitnodigend werkt. Daarnaast komt de tweeledige negatie beduidend vaker voor bij het negatiewoord ‘gheen’ dan bij andere negatiewoorden. Bij eenledige gevallen met ‘gheen’ blijkt het bovendien vaak goed te verklaren waarom een tweeledige negatie daar niet logisch is. De combinatie van ‘gheen’ met een inversie of extra nadruk in de vorm van een stijlfiguur maakt de aanwezigheid van een tweeledige negatie nog groter: hier is dus zeker sprake van een combinatie van syntactische en literaire factoren die uitnodigt tot gebruik van een tweeledige negatie.
dc.description.sponsorshipUtrecht University
dc.format.extent690494
dc.format.mimetypeapplication/zip
dc.language.isonl
dc.title’t En isser niet voor niet! De tweeledige negatie in P.C. Hoofts Geeraerdt van Velsen
dc.type.contentBachelor Thesis
dc.rights.accessrightsOpen Access
dc.subject.keywordslanguage dynamics, Hooft, negation, Dutch golden age, language variation, literature
dc.subject.courseuuNederlandse taal en cultuur


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record