Toen was toen, nu is nu: over de functie van immaterieel erfgoed bij de ontwikkeling van historisch besef bij jongeren

Abstract

Immaterieel erfgoed wordt vaak niet serieus wordt genomen als bron van historisch besef, om verschillende redenen; zo stamt het af van 'verzonnen verhalen' als de grand narratives van de natiestaten en wordt het vaak op een populaire manier gebruikt voor entertainment en 'gezelligheid'. Daarom wordt in deze scriptie onderzocht of het immaterieel erfgoed in Nederland, ondanks de populaire manieren waarop het gebruikt wordt in deze maatschappij, toch zou kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van historisch besef bij jongeren. Jongeren zijn een interessante doelgroep, omdat vaak wordt aangegeven dat zij niet werkelijk historisch besef ontwikkelen op school, en immaterieel erfgoed hier wellicht een hulpstuk bij zou kunnen zijn. Hiervoor worden ten eerste de begrippen historisch besef, immaterieel erfgoed en traditie gedefinieerd. Vervolgens worden een aantal theorieën over immaterieel erfgoed en historisch besef besproken, en worden interviews met jongeren die betrokken zijn bij immaterieel erfgoed geanalyseerd om te zien in welke mate zij historisch besef hebben ontwikkeld door deze betrokkenheid.