Meertaligheid en TOS, Overeenkomsten risicofactoren en behandeling

Abstract

Uit de logopedische praktijk blijkt dat logopedisten moeite hebben met het diagnosticeren en behandelen van meertalige kinderen met taalproblemen. In deze scriptie is ondervonden dat het verschil tussen eentalige en meertalige kinderen met TOS te wijten is aan verschillende factoren die meertaligheid beïnvloeden. Het begrip meertalig heeft in dit geval betrekking op kinderen die successief meertalig zijn, wat betekent dat de kinderen eerst de ene taal geleerd hebben en op latere leeftijd de tweede taal. Er is daarbij gebruik gemaakt van een tweedelige literatuurstudie. In het eerste deel wordt het verschil tussen de twee groepen onderzocht vanuit de theoretische achtergrond. De belangrijkste bevinding hieruit is dat risicofactoren (o.a. de leeftijd waarop het kind begint met het leren van de tweede taal en de context waarin de taalverwerving plaatsvindt) van grote invloed zijn op de ontwikkeling van het meertalig kind met TOS. Aan de hand van deze bevindingen worden in het tweede deel van de literatuurstudie adequate middelen voor de diagnostiek en behandeling van meertalige kinderen besproken. De belangrijkste uitkomst van het tweede deel is dat het testen van meertalige kinderen op enkel Nederlandse taalvaardigheid geen betrouwbare uitslag geeft. Juist testen in de moedertaal of taal niet-specifieke methodes zijn goede manieren om meertalige kinderen met TOS te testen en te behandelen.