| dc.description.abstract | Het was eigenlijk bij wijze van puur toeval dat enkele Japanse rijstboeren uit de omgeving van Yamakoshi, in het Niigatagebergte, ruim 200 jaar geleden de eerste gekleurde karpers kweekten. Het waren kleurrijke mutanten van de gewone (zwarte) karper, die men daar hield om de lokale bevolking van een gevarieerd dieet te kunnen voorzien tijdens de veelal strenge winters in het bergachtige gebied. De mutanten werden Nishikigoi of kortweg Koi genoemd. Door selectie zijn vele honderden kleurvariëteiten ontstaan. De Koi groeide in korte tijd uit tot het nationale symbool van Japan en zij kreeg daarnaast een internationale bekendheid. Pas in de tweede helft van de vorige eeuw brak de Koihobby definitief door in de rest van de wereld.
Mede doordat de Koi zo ver is doorgefokt, heeft deze vissoort een lagere weerstand dan de oorspronkelijke karper. De Koi is daarom gevoelig voor vele ziektes. Een ziekte die in elke vijver wel eens voorkomt is kanker. Omdat de oorzaak van kanker bij Koi niet precies bekend is, krijgt het chirurgisch verwijderen van tumoren steeds meer de aandacht van Koi-eigenaren.
Zo’n operatie is echter niet erg aantrekkelijk, omdat het slagingspercentage slechts 20% (Lammens et Al.) bedraagt. Drs. Caroline Hommers van Dierenkliniek Landhorst heeft samen met de auteur van dit onderzoek, een onderzoek gestart naar het chirurgisch verwijderen van tumoren bij Koi, om het slagingspercentage te verhogen en daardoor dergelijke operaties aantrekkelijker te maken.
Voor dit onderzoek zijn 23 Koi met tumoren beschikbaar gesteld door diverse Koi-eigenaren en Koi-kwekers. Het onderzoek bestaat uit operatieve en postoperatieve screening van deze Koi. Daarbij worden de volgende parameters nauwlettend in de gaten gehouden: soort Koi, leeftijd, bespieringsdikte, hoeveelheid vocht rondom hart, gewicht tumor, percentage verwijderd lichaamsgewicht, duur operatie en duur bijkomen uit de narcose. Door middel van de Chi-kwadraat toets uit het statistische programma SPSS wordt gekeken of er relaties zijn tussen deze parameters en het herstel van de Koi na de operatie. Naar aanleiding van de onderzoeksresultaten is het hopelijk mogelijk om een prognose te kunnen geven voor de operatie. Met andere woorden; is het zinvol om deze Koi met tumor te opereren of niet? Een juiste beslissing zal leiden tot een verhoging van het slagingspercentage.
Tevens is met behulp van histopathologisch onderzoek gekeken naar de soort tumor en de eventuele redenen van overlijden van de vissen.
Er kan geconcludeerd worden dat de operatiemethode van drs. Caroline Hommers en van drs. Rob Heijmans beter is dan de methodes die in het verleden zijn toepast bij dergelijke operaties. Gedurende dit onderzoek zijn 15 van de 23 vissen volledig hersteld. Dit resulteert in een slagingspercentage van 65,2%. Dit is maarliefst 3,26 keer zo hoog als voorheen. | |
