Pensioenvoorbereiding: 'elk nadeel heb z'n voordeel?'

Abstract

Om uitstelgedrag binnen pensioenvoorbereiding tegen te gaan, is het advies van Krijnen et al. (2014) opgevolgd om in pensioencommunicatie de focus te leggen op korte termijnvoordelen van pensioenvoorbereiding. Deze aanbeveling heeft in dit onderzoek geleid tot twee verschillende versies van het UPO (Uniform Pensioenoverzicht): een originele en gemanipuleerde versie. De gemanipuleerde versie bevatte twee directe voordelen van pensioenvoorbereiding: een verbeterde gemoedsrust, en de aftrekbaarheid van pensioeninleg van het belastbaar inkomen. Na het lezen van het UPO kregen de proefpersonen een vragenlijst met stellingen die betrekking hadden op twee gedragsdeterminanten: attitude (ten opzichte van pensioenvoorbereiding) en intentie (om met pensioenvoorbereiding te starten). Daarnaast is er gemeten of de proefpersonen meer op het heden of op de toekomst gericht zijn. Dit is gedaan met de Consequences of Future-vragenlijst van Strathman et al. (2014), om te meten of toekomstgerichtheid een modererende rol speelde in de relatie tussen het noemen van directe voordelen en de beide gedragsdeterminanten. Uit twee Independent T-tests is gebleken dat het noemen van directe voordelen geen effect heeft op zowel attitude als intentie. Daarnaast heeft toekomstgerichtheid deze relatie noch versterkt noch verzwakt. Wel is er een significante relatie gevonden tussen toekomstgerichtheid en intentie. Dit houdt in dat hoe meer een persoon op het heden gericht is, des te lager de intentie is om met pensioenvoorbereiding te starten. Dit onderzoek benadrukt het feit dat intentie niet alleen beïnvloed wordt door de inhoud van pensioencommunicatie, maar dat persoonlijkheid hier ook een grote rol in speelt.