| dc.description.abstract | In de jaren ’50 van de vorige eeuw ontstond het idee dat men door het structureel vergelijken van twee talen de belangrijkste verschillen tussen die talen kon beschrijven, en op basis daarvan kon voorspellen welke eigenschappen van de ene taal moeilijk te leren zouden zijn voor moedertaalsprekers van de andere taal. Deze benadering, Contrastieve Analyse (CA) genaamd, kwam in de jaren ’70 onder vuur te liggen. De voorspellingen van de CA-hypothese bleken niet altijd te kloppen en de gevolgde procedures van de contrastieve analyses lieten te wensen over. Daardoor verdween de benadering enige tijd uit de aandacht. CA werd echter niet door iedereen verlaten. Voornamelijk in de fonologie is de benadering altijd levend gebleven, al zagen sommige fonologen vanaf de jaren ’80 de noodzaak in tot het opstellen van een herziene versie van Contrastieve Analyse.
Deze scriptie heeft als doel om enkele van de aanzetten voor een herziene versie van de Contrastieve Analyse te testen, namelijk het Speech Learning Model van Flege (1995), dat voorspelt dat tweedetaalleerders meer moeite zullen hebben met klanken in de tweede taal die overeenkomen met klanken in de eerste taal dan met klanken in de tweede taal die erg verschillend zijn van klanken in de eerste taal, en de Syllable Structure Transfer Hypothesis van Broselow (1984), die voorspelt dat tweedetaalleerders de syllabestructuur van de tweede taal zullen aanpassen aan die van hun moedertaal. Daartoe is een contrastieve analyse uitgevoerd tussen de fonologie van het Nederlands en het Tigrinya, een van de officiele talen van Eritrea. De voorspellingen van de contrastieve analyse zijn zoveel mogelijk gebaseerd op het werk van Flege (1995) en Broselow (1984). Twee hypotheses zijn vervolgens getest. De eerste hypothese is gebaseerd op de Syllabe Structure Transfer Hypothesis en voorspelt dat NT2-leerders met het Tigrinya als moedertaal de syllabestructuur van het Nederlands zullen conformeren aan die van het Tigrinya (waarin geen consonantclusters voorkomen) door syllabe-initiële en syllabefinale consonantclusters te vermijden. De tweede hypothese is gebaseerd op het Speech Learning Model en voorspelt dat NT2-leerders met het Tigrinya als moedertaal de Nederlandse diftongen /ᴧy/ en /ɑu/ zullen verwarren onder invloed van de moedertaal. De hypothesen werden getest door zes moedertaalsprekers van het Tigrinya een taak uit te laten voeren waarbij ze plaatjes moesten benoemen in het Nederlands. De spraak werd opgenomen en de doelwoorden werden geanalyseerd op de gebruikte diftongen en syllabesamenstelling.
De hypothesen werden gedeeltelijk bevestigd door de gevonden resultaten. De participanten gebruikten verschillende strategieën om consonantclusters aan te passen, en zo de syllabestructuur van het Nederlands te conformeren aan die van hun moedertaal. Het bleek echter dat syllabefinale consonantclusters vaker werden aangepast dan syllabe-initiële consonantclusters, een observatie die niet voorspeld was door de eerste hypothese. De tweede hypothese werd bevestigd door het feit dat de proefpersonen in bijna alle gevallen de /ᴧy/ incorrect uitspraken als /ɑu/. De bevestiging van de hypothesen pleit voor de betrouwbaarheid van de uitgevoerde contrastieve analyse, en daarmee voor de relevantie van zowel de Syllable Structure Transfer Hypothesis als het Speech Learning Model voor het opstellen van een herziene versie van de Contrastieve Analyse, al dienen enkele aspecten van het Speech Learning Model beter uitgewerkt te worden voordat het gebruikt kan worden om voorspellingen te doen over moeilijkheden voor tweedetaalverwervers. | |
