Dechristianisering tijdens de Terreur: De kerk onder vuur 1793-1794

Abstract

Deze scriptie beantwoordt, op basis van kritisch literatuuronderzoek, de vraag hoe de dechristianiseringsbeweging ten tijde van de Franse Revolutie verklaart moet worden. Naast dat deze scriptie een karakterschets van de antireligieuze uitbarsting in Frankrijk tussen 1793 en 1794 geeft, stipt zij ook enkele hiaten in de beschikbare historische kennis over het onderwerp aan. Er wordt betoogd dat de dechristianisering een decentraal fenomeen was dat door radicale lokale politici, relatief onafhankelijk van de centrale macht, geïnitieerd kon worden binnen het chaotische Franse staatssysteem ten tijde van de Terreur. De lokale variatie in de manifestaties van dechristianisering was erg groot. De intensiteit van lokale dechristianisering was afhankelijk van hoe radicaal de representant was en hoeveel steun hij van de lokale bevolking kreeg. De dechristianisering was niet zozeer het resultaat van een al langer gaande secularisatie van Frankrijk, maar eerder van de gebeurtenissen binnen de Franse Revolutie, die kerk en staat tegenover elkaar zetten.