| dc.description.abstract | Al decennialang wordt gesuggereerd dat dyslectici ter compensatie van hun lees- en spellingsproblemen creatieve- en beelddenkvaardigheden ontwikkelen. Als dyslectici daadwerkelijk deze compensaties ontwikkelen, kunnen aanpassing voor hen in zowel het onderwijssysteem als het dyslexiebeleid overwogen worden. In dit onderzoek is nagegaan of basisschoolleerlingen met dyslexie daadwerkelijk verschillen in mate van creativiteit en beelddenken ten opzichte van leeftijdsgenoten. Dit is eveneens afzonderlijk onderzocht voor de hoofdcomponenten van dyslexie, genaamd lees- en spellingsproblemen. De onderzoekspopulatie bestaat uit 243 basisschoolleerlingen tussen 8 en 12 jaar oud. Deze populatie is onderverdeeld in vier groepen, namelijk een dyslectische groep, een groep met leesproblemen, een groep met spellingsproblemen en een controlegroep. Dyslexie werd in dit onderzoek geïndiceerd middels de Een Minuut Test, de KLEPEL (pseudowoord test) en de CITO. Creativiteit werd gemeten met de Test for Creative Thinking – Drawing Production en beelddenken werd gemeten middels een beelddenkvragenlijst. De onderzoeksresultaten wijzen erop dat de mate van creativiteit en beelddenken bij basisschoolleerlingen met dyslexie niet significant verschillen ten opzichte van leeftijdsgenoten. Eveneens tonen de resultaten aan dat basisschoolleerlingen met lees- en spellingsproblemen afzonderlijk niet significant samenhangen met de mate van creativiteit en beelddenken. Aanbevolen wordt om de onderzochte variabelen wereldwijd op één dezelfde manier conceptueel en operationeel te definiëren, waarna causaal onderzoek wenselijk is. Dit kan meer duidelijkheid verschaffen over het verband tussen dyslexie, leesproblemen, spellingsproblemen, creativiteit en beelddenken. | |
