dc.description.abstract | Achtergrond: Inzet van vrijheidsbeperkende interventies (VBI's) kent nadelige gevolgen voor zowel de cliënt als de begeleiders. Afbouwen is hierom belangrijk. De cijfers over de inzet en afbouwmogelijkheden in de gehandicaptenzorg zijn echter beperkt. Ook is er weinig bekend over welke cliëntfactoren hiermee samenhangen.
Doel: Inzicht verkrijgen in de mate van inzet van VBI’s, de afbouwmogelijkheden en de samenhang met de mate van verstandelijke beperking, geslacht, leeftijd en verschillend probleemgedrag.
Methode: Bij begeleiders van 48 cliënten met een matige tot zeer ernstige VB zijn de Lijst Inventarisatie Vrijheidsbeperkende Interventies afgenomen en het Consensusprotocol Ernstig Probleemgedrag afgenomen.
Resultaten: Bij 29.2% (n=48) van de cliënten werd een VBI ingezet. ‘Separatie in een andere ruimte met de deur op slot’ en de ‘onrustband’ werden niet ingezet. 'Fysiek fixeren' werd het meest ingezet (29.2%) gevolgd door ‘op eigen kamer met de deur op slot’ (22.9%). Leeftijd was negatief gecorreleerd met beide maatregelen. ‘Fysiek fixeren’ correleerde met reactief probleemgedrag (rs=.51 p=.00), stereotiep/dwangmatig gedrag (rs=.34 p=.03), lichamelijke agressie (rs=.45 p=.00) en destructief gedrag (rs=.30 p=.05). ‘Op eigen kamer met de deur op slot’ kon bij 9.1% worden afgebouwd en ‘fysiek fixeren’ bij 33.3%. Hoe hoger de ernstscore stereotiep/dwangmatig gedrag, hoe meer afbouwmogelijkheid er was bij ‘op eigen kamer met de deur op slot’. Hoe hoger de ernstscore seksueel probleemgedrag, hoe meer afbouwmogelijkheid er was bij ‘fysiek fixeren’.
Conclusie: Het percentage inzet VBI’s is gedaald, vergeleken met cijfers uit eerdere onderzoeken. Bij een beperkt gedeelte van de populatie is een afbouwmogelijkheid. Vervolgonderzoek is nodig om te onderzoeken welke aanpassingen er nodig zijn om de maatregelen af te bouwen.
Kernwoorden: vrijheidsbeperkende interventies, afbouwmogelijkheid, probleemgedrag, gehandicaptenzorg.
Abstract
Background: The use of restraints has adverse effects on both the client and the caretaker. Reducing restraints is important. There is limited research done on the use of restraints and the reduction opportunities for people with an intellectual disability. Little information is available about the client factors in relation to this topic.
Aim: To gain more insight in the use of restraints, investigate if there are options to reduce the use of restraints and determine if there is a correlation between the use of restraints and: the level of intellectual disability, sex, age and challenging behavior.
Method: Caretaker of 48 clients with moderate to profound intellectual disabilities have completed the Lijst Invetarisatie Vrijheidsbeperkende Interventies and the Consensusprotocol Ernstig Probleemgedrag.
Results: Restraints were applied on 29.2% (n=48) of the clients. ‘To lock a client in a separate room’ and using the ‘swedish belt’ were not applied. ‘Physical restraints’ were used the most (29.2%). ‘Locking them in their own room’ was used in 22.9% of the cases. Age was negative correlated with both measures. ‘Physical restraints’ was correlated with reactive challenging behavior (rs=.51, p=.00), stereotyped/compulsive behavior (rs=.34, p=.03), physical aggression (rs=.45, p=.00) and destructive behavior (rs=.30, p=.05). ‘Locking them in their own room’ could be reduced by 9.1% and ‘physical restraints’ could be reduced by 33.3%. The higher the severity score stereotyped/compulsive behavior, the greater the possibility to reduce the use was there to ‘locking them in their own room’. The higher the severity score sexual problem behaviors, the greater the possibility to reduce the use was there to ‘physical restraints’.
Conclusion: Based on this study it can be concluded that the application of restraining methods are reduced, compared results from earlier studies. There is a possibility to reduce use of restraints by a portion of the population. Further research is needed to investigate the required changed to accommodate these reductions measures.
Keywords: Restraints, reduction opportunities, challenging behavior, people with an intellectual disability. | |