Dilemma’s in interorganisationele samenwerking: een onderzoek naar coping- en managingstrategieën van deelnemers

Abstract

Er wordt steeds meer samengewerkt tussen verschillende publieke, semipublieke en private organisaties om maatschappelijke vraagstukken aan te pakken. Uit wetenschappelijke literatuur blijkt dat het moeilijke processen zijn en dat beoogde doelen vaak niet worden behaald. Er wordt veel onderzoek gedaan naar processen en structuren om belemmeringen en succesfactoren in kaart te brengen. Het succes wordt door deelnemers echter vaak toegeschreven aan ‘de juiste persoon op de juiste plek’, daarom richt dit kwalitatieve onderzoek zich op gedrag van individuele deelnemers in interorganisationele samenwerkingsverbanden. Het onderzoek biedt inzicht in welke coping- en managingstrategieën individuen hanteren om met de dilemma’s; ‘eigen belang versus gezamenlijk belang’, ‘actie versus overleg’ en ‘informele stijl versus formele stijl’ om te gaan. Voor dit onderzoek zijn 17 semigestructureerde interviews uitgevoerd met respondenten van sociaal werk, overheidsinstanties, vrijwilligersorganisaties en private organisaties die deelnemen aan interorganisationele samenwerkingsverbanden in het sociale domein. De resultaten laten zien dat de dilemma’s inherent zijn aan interorganisationele samenwerkingsverbanden. In het onderzoek wordt geconcludeerd dat het afhankelijk is van de context welke coping- en managingstrategieën deelnemers hanteren. Zowel de eigen rol als de rol van andere deelnemers, de positie van deelnemende organisaties en de belangen die spelen, hebben invloed op de gekozen strategieën. Daarnaast blijkt dat het type dilemma medebepalend is voor de coping- en managingstrategieën die deelnemers hanteren in een interorganisationeel samenwerkingsverband. De bevindingen laten zien dat om te begrijpen welke coping- en managingstrategieën deelnemers hanteren het individu niet los kan worden gezien van de context en de ervaren dilemma’s. Voor vervolgonderzoek wordt aanbevolen om persoonlijkheidskenmerken mee te nemen in het onderzoek, omdat die waarschijnlijk medebepalend zijn voor de gekozen strategieën. Daarnaast kunnen de inzichten in coping- en managingstrategieën een aanknopingspunt bieden voor vervolgonderzoek over effectiviteit in interorganisationele samenwerkingsverbanden door de strategieën te combineren met metingen van (ervaren) effectiviteit.