| dc.description.abstract | Abstract
Background: Worldwide, 30-60% of older patients develop functional decline during hospital admission, due to, among other causes, geriatric diseases or stroke. Usual care influences change in functional decline, but insights into usual care are required to optimize care in geriatric and stroke patients.
Aims: Gaining insights into the effectiveness and experiences of usual care in geriatric and stroke patients admitted to hospital regarding change in functional decline.
Design: A prospective mixed-method multicenter study with a parallel approach was performed, consisting of a quantitative observational longitudinal and a qualitative study design.
Methods: Geriatric and stroke patients (N=122) admitted to hospital participated in the quantitative study. Main quantitative study outcome was actual change of functional decline between admission and discharge, operationalized as level of independency in Activities of Daily Living (Barthel Index) and mobility (Elderly Mobility Scale). Patients’ experiences with usual care regarding functional decline were qualitatively collected through semi-structured interviews (N=7).
Results: A paired t-test derived significant increase in level of independency in Activities of Daily Living and mobility in both groups. Qualitative findings suggest differences in perceived importance of recovery. Geriatric patients mentioned independency and autonomy as important, and expectations of recovery were low compared to stroke patients’ expectations. Stroke patients were highly motivated to recover from functional decline and accepted the undermining of their autonomy to achieve their goal.
Conclusion and recommendations: Usual care seemed most effective in stroke patients, since their actual change in functional decline was more positive than in geriatric patients. Differences in priority of preventing and reducing functional decline during hospital admission were found as main qualitative finding. In conclusion can be stated that patients’ motivational reasons influence the actual change of functional decline. To guide future improvement of care, various needs of both groups should be taken into account in developing future interventions.
Samenvatting
Achtergrond: Wereldwijd ontwikkelen 30-60% van de oudere patiënten functionele achteruitgang tijdens ziekenhuisopname door, naast andere oorzaken, geriatrische ziekte of beroerte (CVA). De verandering in functionele achteruitgang wordt beïnvloedt door de gebruikelijke zorg, maar inzichten in de gebruikelijke zorg zijn nodig om de zorg voor geriatrische en CVA patiënten te optimaliseren.
Doelstelling: Het verkrijgen van inzichten in de effectiviteit en ervaringen met gebruikelijke zorg met betrekking tot functionele achteruitgang bij geriatrische en CVA patiënten die opgenomen zijn in het ziekenhuis.
Design: Een prospectieve mixed-method multicenter studie met een parallelle benadering werd uitgevoerd, bestaande uit een kwantitatieve observationele longitudinaal en een kwalitatief design.
Methode: Geriatrische en CVA patiënten (N=122) opgenomen in het ziekenhuis namen deel in de kwantitatieve studie. De hoofduitkomst was verandering in functionele achteruitgang tussen opname en ontslag, geoperationaliseerd als niveau van onafhankelijkheid in dagelijkse activiteiten (Barthel Index) en mobiliteit (Elderly Mobility Scale). Ervaringen van patiënten met gebruikelijke zorg omtrent daadwerkelijke verandering in functionele achteruitgang werden daarnaast verzameld met semigestructureerde interviews (N=7)
Resultaten: Een gepaarde t-toets gaf significante verbetering aan in niveau van onafhankelijkheid in dagelijkse activiteiten en mobiliteit in beide groepen. Kwalitatieve bevindingen suggereerden verschillen in het ervaren belang van herstel. Het belang voor geriatrische patiënten lag bij onafhankelijkheid en autonomie en hun verwachtingen van herstel waren lager vergeleken met dat van CVA patiënten. Het belang van CVA patiënten lag bij herstel van functionele achteruitgang en ondermijning van hun autonomie werd geaccepteerd.
Conclusie en aanbevelingen: Gebruikelijke zorg leek het effectiefst bij CVA patiënten, daar de verandering in functionele achteruitgang positiever was. Prioriteitsverschillen in het voorkomen en verminderen van functionele achteruitgang tijdens ziekenhuisopname was de belangrijkste kwalitatieve bevinding. De motivatie van patiënten beïnvloedt de verandering van functionele acteruitgang. Voor het ontwikkelen van interventies in de toekomst moet rekening worden gehouden met de verschillende aard van beide groepen. | |
