| dc.description.abstract | Background: Delirium occurs frequently in acutely ill hospitalized patients, and is associated with multiple adverse outcomes. Screening is essential for adequate delirium management. In daily intensive care unit (ICU) practice, bedside screening tools are applied. Currently, two tools with different testing properties (observational versus testing) are recommended by the current ICU guideline. We hypothesized that by selecting most potent elements of the currently existing screening tools, and combining observational and testing elements, we can further improve the reliable detection of delirium.
Aim: To develop a delirium screening tool comprising of testing and observational features for use in the ICU and test its performance assessing delirium.
Methods: A cross sectional clinimetric study was carried out in two university medical centers in the Netherlands. Elective cardio surgical patients aged 60 and over at increased risk for delirium were assessed for delirium while postoperatively admitted to the ICU using multiple currently used and validated assessment tools for delirium. Primary endpoint was the occurrence of delirium, used as dependent variable for analysis. All subtests were assessed for correlation, where after remaining subtests were for each DSM-5 domain entered into logistic regression, selecting most potent subtests.
Results: Ninety-six patients were included, of which sixteen (17%) were diagnosed with delirium. After reduction using logistic regression, a model of 6 subtests remained, derived from a total of four current tools. After combining into a new model, it was named the Delirium Detection Method. An AUROC of 0.90 (95%CI 0.81-1.00) was found yielding a sensitivity of 0.75 (95% CI 0.48-0.93) and a specificity of 0.95 (95%CI 0.88-0.99).
Conclusions: The Delirium Detection Method was developed by combining the most potent elements of current delirium diagnostic subtests. Good clinimetric properties in the study population were found, but further validation is warranted.
Keywords: Delirium, diagnosis, screening tool, ICU, Critical Care
Nederlandse samenvatting
Introductie: Delirium komt veel voor bij intensive care patiënten, en is geassocieerd met slechtere uitkomsten. Screening op delirium is essentieel voor adequate behandeling. In de dagelijkse zorg op de intensive care wordt gescreend middels een screeningtool. Momenteel worden er twee gevalideerde tools gebruikt, welke verschillende (observationele versus testende) eigenschappen hebben. De hypothese was dat door het selecteren van de meest potente subtesten van de verscheidene scores, en de verschillende eigenschappen te combineren, een verdere verbetering zou kunnen worden bereikt in de betrouwbare vaststelling van een delirium.
Doel: Een delirium screeningtool bestaande uit testende en observationele elementen ontwikkelen voor gebruik op de afdeling intensive care, en het testen van de resultaten.
Methode: Een cross sectioneel klinimetrische studie is uitgevoerd in twee universitaire ziekenhuizen in Nederland. Electieve cardiochirurgische patiënten van minstens 60 jaar met een verhoogd risico op delirium werden beoordeeld op delirium gedurende hun opname op de intensive care middels verschillende delirium screening tools. Het primaire eindpunt was de diagnose delirium, welke werd gebruikt als afhankelijke variabele voor analyse. Alle subtesten werden beoordeeld op correlatie, waarna alle resterende subtesten middels een logistische regressie analyse werden gereduceerd tot de meest belangrijke subtests.
Resultaten: Zesennegentig patiënten werden geïncludeerd, waarvan bij zestien (17%) een delirium werd vastgesteld. Na reductie middels logistische regressie analyse bleef een model met zes subtesten over, voortkomend uit 4 huidige screeningtools. De gevonden subtests werden samengevoegd, waarna het nieuwe model de naam ‘Delirium Detection Method’ kreeg. Een AUROC van 0.90 (95%BI 0.81-1.00) werd gevonden, evenals een sensitiviteit van 0.75 (95%BI 0.48-0.93) en een specificiteit van 0.95 (95%BI 0.88-0.99).
Conclusie: De ‘Delirium Detection Method’ is ontwikkeld door het combineren van de meest potente subtesten van de huidige delirium screeningtools, met goede klinimetrische eigenschappen in de studiepopulatie, verdere validatie is echter nog noodzakelijk.
Kernwoorden: Delirium, diagnose, screeninginstrument, IC, Intensive Care | |
