De effectiviteit van Taakspel voor kinderen met een psychische stoornis binnen het cluster 4 onderwijs

Abstract

Een methodiek om gedragsproblemen bij kinderen in de klas te helpen verminderen, is Taakspel. Het doel van dit onderzoek is om mogelijke verschillen tussen de werking van Taakspel bij kinderen met verschillende psychische stoornissen te achterhalen. Hierbij wordt ook de rol van de leerkracht-leerling relatie onderzocht. Er participeerden 129 kinderen met een gedragsstoornis (n = 60) of een autismespectrumstoornis (n = 69) uit het speciaal onderwijs (cluster 4) in Nederland. Gedurende een schooljaar werden leerkrachten getraind om gewenst gedrag te stimuleren door het positieve gedrag van kinderen te belonen. Aan het begin en eind van het jaar zijn de gedragsproblemen en leerkracht-leerling relatie gemeten. Het effect van Taakspel werd voornamelijk verklaard door de mate van probleemgedrag bij de voormeting. Hoe meer gedragsproblemen bij de voormeting, des te effectiever Taakspel bleek te zijn in het verminderen van de gedragsproblemen. Deze bevinding hing samen met het type stoornis van de kinderen, want kinderen met een gedragsstoornis bleken meer gedragsproblemen te hebben bij de voormeting dan kinderen met een autismespectrumstoornis. Tevens bleek Taakspel meer effect te hebben op de gedragsproblemen van kinderen met een gedragsstoornis. Alleen bij kinderen met een autismespectrumstoornis werd de kleine toename van gedragsproblemen geassocieerd met een betere leerkracht-leerling relatie. Door de bevindingen van deze studie kan Taakspel gerichter ingezet worden bij kinderen met een psychische stoornis. Beperkingen van dit onderzoek en aanbevelingen voor vervolgonderzoek worden besproken.