| dc.description.abstract | Despite the fact that cooperation is essential to our society, our selfish inclinations regularly take the upper hand. The purpose of the present study was to investigate to what extent people’s choices to cooperate are motivated by a collective goal. Previous research on goal-directed behaviour has shown that action-outcome learning can facilitate goal-directed behaviour through the presence and the right timing of a positive signal. The current study extends these researches by also focussing on the persistency of cooperation as a known characteristic of goal-directed behaviour. A laboratory experiment was conducted with 76 participants. The participants started with a joint action task, in which action-outcome learning and reward learning was integrated. Depending on the condition they were randomly assigned in, participants received a reward or not, before or after the joint action. The joint action task was followed by a repeated prisoner’s dilemma wherewith the cooperative decision-making behaviour and its persistency was measured. The results showed no significant differences between the participants in their cooperative behaviour, indicating that the action-outcome learning as used in previous studies had no effect. The motivation to cooperate declined at the end of the repeated decision task, showing an endgame effect and no persistency. Implications and limitations are discussed.
Ondanks dat samenwerking van essentieel belang is voor onze samenleving, nemen onze egoïstische neigingen regelmatig de over hand. Het doel van de huidige studie was om te onderzoeken in hoeverre de keuzes van mensen om samen te werken worden gemotiveerd door een gezamenlijk doel. Eerder onderzoek naar doelgericht gedrag heeft uitgewezen dat action-outcome learning, door de aanwezigheid en de juiste timing van een positief signaal, doelgericht gedrag kan faciliteren. De huidige studie breidt eerdere onderzoeken uit door ook te focussen op persistentie van coöperatief gedrag, een welbekend karakteristiek van doelgericht gedrag. Een laboratorium experiment is uitgevoerd met 76 participanten. De participanten begonnen met een joint action taak, waarin action-outcome learning en reward learning waren geïntegreerd. Afhankelijk van de conditie waarin ze willekeurig waren ingedeeld, ontvingen de participanten wel of geen beloning, voor of na de joint action. De joint action taak werd gevolgd door een herhaald gevangenendilemma, waarmee de persistentie van het samenwerkingsgedrag werd gemeten. De resultaten tonen geen significante verschillen tussen het samenwerkingsgedrag van de participanten, wat indiceert dat action-outcome learning - zoals gebruikt in eerdere studies - geen effect had. De motivatie om samen te werken nam af tijdens de laatste gevangenendilemma’s, wat duidt op een endgame effect en niet op persistentie. Implicaties en beperkingen worden besproken. | |
