dc.description.abstract | "In verschillende literaire bronnen van Pigg (1996) en Liechty (2010) is te lezen dat Nepalezen zichzelf als niet modern beschouwen. Deze veronderstelling gekoppeld aan de beweegredenen van toeristen heeft geleid tot het onderzoeken van de vorming van moderniteit en traditionaliteit tussen locals en toeristen in Lakeside, Pokhara, Nepal. In deze scriptie worden vriendschap, natuur en de mate van acceptatie als kanalen geoperationaliseerd, want moderniteit en traditionaliteit zijn geloofssystemen, constructen, die niet overal hetzelfde betekenen en reizen door verschillende kanalen (cf. Tsing 2005). Vandaar de onderzoeksvraag: Hoe worden de constructen moderniteit en traditionaliteit gevormd en ingezet door Nepalezen en toeristen in het frontier Lakeside in Pokhara, Nepal?
De sociaaleconomische en ongelijke aard tussen toeristen en locals wordt in wetenschappelijk literatuur omschreven als post-koloniaal (Haynes 2013). De toerist wordt geschetst als de hedonistische autenticiteit zoeker en de local is diegeen die dit ondergaat (Dann 2002). Echter, Haynes (2013), Tucker (2003) en Boellstorff (2008) geven hier een kanttekening aan door te stellen dat locals bewust zijn van wat toeristen van willen. Locals gebruiken bepaalde karakteristieken van moderniteit en traditionaliteit, maken die eigen, zodat zij ervoor zorgen dat toeristen langs blijven komen.
De dichotomie tussen moderniteit en traditionaliteit is ontstaan door de manier waarop mensen geleerd hebben naar de verloop van de geschiedenis te kijken. In dit verloop heeft het Westen een succesverhaal behaald en het Oosten is ten prooi gevallen aan het communisme. Daardoor is er een discours ontstaan waarin gedacht wordt dat er landen zijn die moderne eigenschappen hebben en landen die traditionele eigenschappen hebben. Echter, nu de toerist op zoekt gaat naar een traditionele samenleving, is het mogelijk voor Nepalezen daarop te kapitaliseren.
Door te kijken naar de vriendschappen, die ontstaan tussen locals en toeristen, de rol van de natuur, en de mate waarop verandering wordt geaccepteerd, kwam er een spanningsveld bloot te liggen. Toeristen willen inderdaad graag in een soort paradijs stappen, maar locals gebruiken het toerisme om te ontwikkelen. Wanneer een plek er te verwestert uitziet, dan raakt de toerist teleurgesteld. Maar die teleurstelling creëert volgens Haynes (2013) een beter begrip van mondiale interconnecties, en dat een zoiets als een volledige afgesloten traditionele en moderne samenleving niet bestaat. De traditionele karakteristieken die locals in kunnen zetten, geeft het bewustzijn aan dat locals hebben vis-a-vis toeristen (Tucker 2003; Haynes 2013). Hiermee bewaken locals hun agency ten aanzien van toeristen.
In de conclusie zal er worden ingegaan op hoe toeristen eerder coproducers zijn dan invaders in het toeristendiscours en dat de dichotomieën tussen traditionaliteit en moderniteit soms een bijziend effect kan hebben in de manier waarop antropologen onderzoek doen.
Kanttekening: tijdens de veldwerkperiode gebeurde de heftige aardbeving (7.9 op de schaal van Richter), de proloog en epiloog zijn gewijd aan de gebeurtenissen rondom die ramp." | |