De invloed van woordenschat op het volgen van wijzen bij referentieel conflict bij peuters

Abstract

Uit eerder onderzoek blijkt dat kinderen gebruik maken van mutual exclusivity bij het leren van nieuwe woorden. Kinderen denken dat een nieuw voorwerp hoort bij het onbekende woord. Er kan echter ook sprake zijn van een conflict tussen de informatie via het wijzen en benoemen. Het huidige onderzoek bestudeert de invloed tussen woordenschat en het volgen van wijzen bij een referentieel conflict bij eentalige Nederlandse kinderen. Kinderen die een grotere woordenschat hebben, zouden meer gebruik maken van sociaal-pragmatische informatie, zoals wijzen. De huidige studie was een replicatie van de studie van Grassmann en Tomasello (2010). Er zijn 27 eentalige Nederlandse kinderen onderzocht, in de leeftijd van 25 tot 59 maanden. De kinderen waren verdeeld in een groep kinderen met een kleine woordenschat en een groep kinderen met een grote woordenschat. Allereerst werd er gekeken naar de score op pakgedrag, aanvullend is er gebruik gemaakt van het kijkgedrag. Uit de resultaten bleek dat kinderen met een kleine woordenschat in de ‘bekende label’-conditie het benoemen volgden. De kinderen met een grote woordenschat volgden daarentegen het wijzen. Bij de ‘onbekende label’-conditie werd door kinderen met een grote en kleine woordenschat het wijzen gevolgd. In het kijkgedrag waren er geen significante verschillen. Op basis van de resultaten blijkt dat de sociale omgeving een grote rol speelt in de taalontwikkeling van peuters. Nader onderzoek naar tweetalige kinderen en het verschil tussen de woordenschat-groepen bij de ‘bekende label’-conditie is zeker een aanbeveling.