VOORSPELVAARDIGHEID EN WERKGEHEUGENCAPACITEIT BIJ EENTALIGE EN TWEETALIGE KINDEREN

Abstract

In dit onderzoek is er gekeken of er verschillen bestaan tussen eentalige en tweetalige kinderen in voorspelvaardigheid en in werkgeheugencapaciteit. 76 Eentalige en 41 tweetalige kinderen in de leeftijd van 4 tot en met 6 jaar namen deel aan dit onderzoek. Om de voorspelvaardigheden bij deze kinderen te meten deden zij een eye tracking taak, waarbij de Tobii© T60 hun oogbewegingen registreerde. Deze taak bood zowel auditieve als visuele stimuli aan. Zo hoorde het kind bijvoorbeeld de zin: ‘De jongen eet de grote taart’(semantische conditie) of een zin zoals bijvoorbeeld: ‘De jongen ziet de grote taart’ (neutrale conditie). Op het moment dat het kind deze zin hoorde kreeg het twee plaatjes te zien van bijvoorbeeld een taart en een boom. Om de werkgeheugencapaciteit te meten werd er gebruik gemaakt van de Digit Span taak die zowel een voorwaartse als een achterwaartse conditie bevatte. Tegen de verwachtingen in toonde onderzoek door middel van een Repeated Measures ANOVA aan dat er tussen eentalige en tweetalige kinderen geen verschil is in voorspelvaardigheid. Eentalige en tweetalige kinderen kunnen namelijk allebei voorspellen. Een mogelijke verklaring voor deze bevinding is dat het voorspellen op basis van werkwoorden, zoals in huidig onderzoek, vloeiender verloopt dan het voorspellen op basis van lidwoorden, zoals aangetoond in voorgaand onderzoek. Een Mann-Whitney U toets wijst verder uit dat eentalige en tweetalige kinderen wel verschillen in werkgeheugencapaciteit. Een mogelijke verklaring hiervoor is dat tweetaligen niet op alle vlakken van het executieve systeem cognitief flexibel zijn. Tot slot worden er in dit onderzoek aanknopingspunten geleverd voor toekomstig onderzoek.