| dc.description.abstract | Achtergrond: Forensic Flexible/Functional Assertive Community Treatment (ForFACT) heeft geen meetbare indicatiecriteria, wat echter noodzakelijk is voor een goede en verantwoorde differentiatie van zorg. Meerdere cliëntfactoren zijn van invloed op de benodigde zorg.
Doel: Huidig onderzoek onderzocht de mate van zelfredzaamheid van ForFACT-cliënten en vergeleek deze met reguliere poliklinische cliënten.
Methode: De studie was een retrospectief gematchte case-control design voor de Waag, onderdeel van De Forensische Zorgspecialisten. Elektronische cliëntendossiers van 60 ForFACT-cliënten werden geanalyseerd met behulp van de Zelfredzaamheid-Matrix. De mate van zelfredzaamheid werd beoordeeld op elf levensgebieden: financiën, dagbesteding, huisvesting, huiselijke relaties, geestelijke gezondheid, lichamelijke gezondheid, verslaving, activiteiten dagelijks leven, sociaal netwerk, maatschappelijke participatie en justitie. De controlegroep bestond uit cliënten die geïndiceerd waren voor reguliere poliklinische interventies en deze cliënten werden gematcht op basis van geslacht, leeftijd, type delict, primaire diagnose en relationele status.
Resultaten: ForFACT-cliënten bleken minder zelfredzaam dan reguliere poliklinische cliënten op de levensgebieden: financiën, huisvesting, verslaving en maatschappelijke participatie.
Conclusie: De onderzoeksresultaten uit het huidige onderzoek en de resultaten uit toekomstig onderzoek kunnen een bijdrage leveren aan meetbare indicatiecriteria die differentiëren tussen ForFACT en reguliere poliklinische behandeling. | |
