| dc.description.abstract | In dit onderzoek wordt bekeken hoe het geweld in de videogame Saints Row IV (Volition, 2013) te kenmerken is als satire. De theorie van George Test zal worden gebruikt om te bepalen wanneer aan geweld in de game een satirische betekenis gegeven kan worden. Deze theorie bestaat uit vier elementen die een satire moet bevatten: agressie, play, humor en een oordeel. Aan de hand van satiretechnieken van Leonard Feinberg en Ian Johnston zal worden bepaald welke technieken worden gebruikt om de speler te stimuleren een satirische betekenis aan het geweld te geven. Deze technieken zijn in te delen in vier algemene categorieën: incongruentie, verrassing, schijn en superioriteit. Gezien het gebrek aan wetenschappelijke theorieën over hoe satire specifiek in videogames werkt, zijn de gebruikte theorieën ontleend aan andere disciplines. Daarom zal aan de hand van het concept procedural rhetoric van Ian Bogost besproken worden hoe satire in een videogame op de speler wordt overgebracht. De game zal dan ook vanuit een procedurele benadering worden bekeken.
Uit dit onderzoek wordt geconcludeerd dat er verschillende factoren zijn die het lastig maken om te bepalen hoe in een game satire wordt verwerkt, zoals het referentiekader van de speler en de intentie van de satiricus. Misschien de beste manier om het geweld in de game een betekenis te geven, is door er meerdere mogelijk interpretaties van te maken. | |
