| dc.description.abstract | De huidige studie richtte zich op specifieke patronen op de WISC-IIINL bij hoogbegaafde kinderen. Voor dit onderzoek zijn de resultaten van 323 hoogbegaafde en 4487 gemiddeld intelligente kinderen geanalyseerd. De groep hoogbegaafde kinderen bevat 222 jongens (68.7%) en 101 meisjes (31.3%) in de leeftijd van 6 tot 17 jaar. De groep gemiddeld intelligente kinderen bevat 2579 jongens (57.5%) en 1908 meisjes (42.5%) in de leeftijd van 6 tot 18 jaar. Een onafhankelijke t-test liet zien dat de spreiding van subtestscores bij de hoogbegaafde kinderen hoger was dan bij normaalbegaafde kinderen. Hoogbegaafde kinderen lieten tevens een profiel zien met relatief hoge en lage subtestscores. Gemiddeld scoorden zij relatief hoog op Overeenkomsten, Informatie, Woordkennis, Begrijpen, Rekenen en Blokpatronen en relatief laag op Plaatjes Ordenen, Cijferreeksen, Substitutie, Figuur Leggen en Doolhoven. Vervolgens is een Hiërarchische clusteranalyse uitgevoerd waaruit twee clusters kinderen naar voren kwamen. Cluster 1 had een hoger subtestgemiddelde (M = 14.34, SD = 0.89) dan cluster 2 (M = 13.84, SD = 0.61). Cluster 2 had meer spreiding in subtestscores. Een MANOVA liet zien dat hoogbegaafde kinderen uit cluster 1 significant hoger scoorden op de verbale subtesten en Cijferreeksen. De hoogbegaafde kinderen uit cluster 2 scoorden significant hoger op alle performale subtesten. Geconcludeerd werd dat er voorzichtigheid geboden is met het gebruik van alleen het TIQ om hoogbegaafde kinderen te identificeren. Deze geeft geen specifieke informatie over deze heterogene groep kinderen met unieke sterkten en zwakten en een grote spreiding in subtestscores. | |
