In de geest van T.E. Lawrence. De cinematografische (on)mogelijkheden van historische film in David Lean’s Lawrence of Arabia (1962)

Abstract

In de bachelorscriptie van Victor van der Have wordt de film Lawrence of Arabia (David Lean 1962) onderzocht wat betreft zijn waarde als bron binnen het kader van het debat rondom cinematografische geschiedschrijving. Aan de hand van enkele gezaghebbende auteurs op het gebied van historische film – dit zijn voornamelijk Natalie Zemon Davis, Robert A. Rosenstone en Hayden White – wordt gekeken naar de authenticiteit en de betekenis van de film. Op basis van dat onderzoek betoogt Van der Have dat er een visie gepresenteerd wordt in de film die niet overeenstemt met de dominante fictie. Lawrence of Arabia gebaseerd op een lezing van de autobiografische memoires van T.E. Lawrence getiteld Seven Pillars of Wisdom (1922). Door de bewuste keuze, van regisseur David Lean en tekstschrijver Robert Bolt, de feiten te representeren zoals het boek het laat zien ontstaat er een betwist beeld van T.E. Lawrence. De authenticiteit van de film is echter niet in alle scènes van de film boven de maat. Het gebrek aan historische accuraatheid komt vooral in de details naar voren. De trouw aan de waarden en het gevoel van de tijd wordt echter beter uitgevoerd in de film. Als zodanig kan film van meerwaarde zijn voor het historisch discours als er aan bepaalde voorwaarden voor authenticiteit wordt voldaan.