Show simple item record

dc.rights.licenseCC-BY-NC-ND
dc.contributor.advisorSchut, H.A.W.
dc.contributor.authorWierenga, H.
dc.date.accessioned2016-02-03T18:00:25Z
dc.date.available2016-02-03T18:00:25Z
dc.date.issued2016
dc.identifier.urihttps://studenttheses.uu.nl/handle/20.500.12932/21775
dc.description.abstractIn diverse onderzoeken onder hulpverleners in de Geestelijke Gezondheidszorg komt naar voren dat zij mensen met psychische aandoeningen stigmatiseren. Deze stigmatisering kan grote negatieve gevolgen hebben voor hun cliënten. Contact tussen mensen in minder- en meerderheidsgroepen lijkt effectief te zijn in het verminderen van stigmatisering. Daarom werd in de huidige studie onderzoek gedaan naar een workshop waarin het contact tussen mensen met psychische problematiek en hulpverleners centraal stond. De verwachting was dat stigmatiserende attitudes van mensen met psychische problematiek verminderde in de workshopconditie ten opzichte van de wachtlijst-conditie. Daarnaast werd onderzocht welke invloed leeftijd en werkervaring op stigmatiserende attitudes en sociale afstand hadden. Er werd een gecontroleerd experimenteel onderzoek uitgevoerd waaraan 202 hulpverleners deelnamen. In beide condities vond een voor- en nameting plaats van stigmatiserende attitudes (MICA). Een interactie-effect is gevonden, waarbij de hulpverleners die de workshop bijwoonden geen significante afname in stigmatiserende attitudes rapporteren, terwijl de wachtlijst-conditie een toename laat zien. Opvallend is dat relatief weinig stigmatiserende attitudes onder de hulpverleners worden gemeten. Mogelijke verklaringen voor de relatief lage stigma-scores en de toename van stigmatiserende attitudes in de wachtlijst-conditie worden in de discussie besproken. Gebleken is dat leeftijd en werkervaring geen invloed uitoefenen op stigmatiserende attitudes en sociale afstand. Ook is geen samenhang gevonden tussen deze variabelen. Vanwege de vele tegenstrijdigheden omtrent leeftijd en stigmatiserende attitudes, kan mogelijk gesteld worden dat niet leeftijd onderwerp van vervolgonderzoek zou moeten zijn, maar een mogelijke stijging van stigmatiserende attitudes in de afgelopen jaren en de oorzaken daarvan. Geconcludeerd kan worden dat de workshop bij de huidige doelgroep niet tot een vermindering van stigmatiserende attitudes heeft geleid. Vervolgonderzoek zou zich kunnen richten op doelgroepen die meer stigmatiseren en de ontwikkeling van alternatieve meetinstrumenten omtrent stigmatisering. Tot slot dient bij vervolgonderzoek voorzichtig omgegaan te worden met niet-experimentele groepen.
dc.description.sponsorshipUtrecht University
dc.format.extent805519
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.language.isonl
dc.titleDiagnose of dialoog? Het effect van een destigmatiserende workshop op stigmatiserende attitudes van hulpverleners en de invloed van leeftijd en werkervaring.
dc.type.contentMaster Thesis
dc.rights.accessrightsOpen Access
dc.subject.keywordsStigma, psychische aandoeningen, contact, leeftijd
dc.subject.courseuuKlinische en Gezondheidspsychologie


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record