ZELFSTURENDE MULTIDISCIPLINAIRE TEAMS IN DE GEESTELIJKE GEZONDHEIDSZORG Een kwalitatief onderzoek naar de percepties van professionals, teams en managers op zelfsturing in zelfsturende multidisciplinaire basisteams.

Abstract

In de gezondheidszorgsector wordt steeds vaker gewerkt met zelfsturende teams. Zelfsturende teams worden geïntroduceerd om flexibel op veranderingen in de maatschappij in te spelen. Dit kwalitatieve onderzoek is gericht op de percepties over zelfsturing in multidisciplinaire teams in de geestelijke gezondheidszorg. Naast oriënterende interviews zijn in het onderzoek achttien semigestructureerde interviews afgenomen onder regiomanagers en professionals die werken in zelfsturende teams. Het lijkt er op dat zelfsturing alleen kan slagen als er duidelijk grenzen en handvatten worden uitgereikt, de coachende rol van de manager helder is en als er sprake is van gedeelde verantwoordelijkheid in het team.

Gesteld kan worden dat er een eenduidig beeld nodig is over zelfsturing en dat de visie waarmee zelfsturing is geïntroduceerd in de lijn van de organisatie moet passen.

Er heersen verschillende percepties over zelfsturing doordat het management en professionals niet hetzelfde voordeel verwachten van zelfsturing. Zelfsturing bij Organisatie X lijkt meer te zijn vormgegeven vanuit de business-like logic, dan dat het ten goede komt aan de professional logic. Tevens blijkt uit de manier waarop de multidisciplinaire teams nu werken dat (meer) zelfsturing bij professionals geen voordeel oplevert. Dit lijkt op een verschuiving in dominantie van de professional logic naar de business-like logic te wijzen.