| dc.description.abstract | Self-licensing is de neiging om het toegeven aan een verleiding goed te praten, door middel van excuses. Uit voorgaande onderzoeken is gebleken dat self-licensing resulteert in een hogere snackinname. Het effect van self-licensing op het snackgedrag, op de meer lange termijn, is nog niet bekend. Het doel van de huidige studie is om te onderzoeken of self-licensing op de meer lange termijn adaptief of maladaptief is, door te kijken naar het na-effect van self-licensing. Dit werd gedaan door participanten een balansdag te laten plannen, welke diende als license manipulatie. Participanten werden ingedeeld in drie condities: balansdag conditie (eenmaal balansdag plannen), balansdag+ conditie (balansdag plannen + herinneringen) en de controle conditie. Er werd verwacht dat participanten uit de balansdagcondities meer calorieën aan snacks zouden eten op de manipulatiedag, dan participanten uit de controle conditie en dat dit effect sterker zou zijn voor de balansdag+ conditie. Er waren geen specifieke verwachtingen over het na-effect van self-licensing, dit werd exploratief onderzocht. In totaal hielden 129 vrouwelijke participanten op zes dagen (verspreid over twee weken) een snackdagboek bij, waarbij de eerste week diende als baseline. De eerste dag van de tweede week bevatte de manipulatie en de twee dagen erop dienden als meting van de mogelijke na-effecten van de license. De resultaten lieten geen direct effect van de license zien, waardoor een mogelijk na-effect werd uitgesloten. Het bleek dat participanten uit de balansdagcondities daadwerkelijk een balansdag hadden gehouden. Daarnaast kwam er een duidelijk na-effect van de balansdag naar voren, wat resulteerde in een lagere snackinname op de dag na de balansdag, voor de balansdagcondities. De huidige studie indiceert dat het houden van een balansdag een positief effect heeft op het snackgedrag. Uit vervolgonderzoek zal echter moeten blijken hoe het verdere verloop van het snackgedrag zich zal ontwikkelen. | |
