| dc.description.abstract | Problemen met cognitieve controle processen binnen het werkgeheugen zijn mogelijk een belangrijk mechanisme voor depressief rumineren. Individuen die veel rumineren hebben minder werkgeheugencapaciteit wanneer ze aan het rumineren zijn in vergelijking met mensen die weinig rumineren. Onderliggende problemen met cognitieve controleprocessen vormen een mogelijke verklaring voor het hoge terugvalcijfer van depressie. Men rumineert meestal in abstracte vorm, en de huidige studie onderzoekt of abstract denken voor meer afname van de werkgeheugencapaciteit zorgt in vergelijking met concreet denken. Aan 77 studenten werd allereerst gevraagd een aantal vragenlijsten in te vullen. Vervolgens werden participanten geïnstrueerd om herhaaldelijk na te denken over een persoonlijk en negatieve gebeurtenis (in abstracte of concrete vorm), terwijl tegelijkertijd een werkgeheugentaak (de symmetrie span taak) werd uitgevoerd. De ene helft van de participantengroep werd geïnstrueerd om na te denken in abstracte vorm, de andere helft werd geïnstrueerd om na te denken in concrete vorm. Na het uitvoeren van de taak bleek echter dat er geen verschil in werkgeheugencapaciteit bestond tussen de twee groepen (abstract en concreet). Bovendien bleek depressieve stemming in beide groepen te verminderen na het gelijktijdig uitvoeren van de werkgeheugen- en denktaak. Gesuggereerd kan worden dat de werkgeheugentaak als afleiding diende, waardoor participanten niet herhaaldelijk konden blijven nadenken over een persoonlijke stressvolle situatie. Hoewel de resultaten van het experiment niet konden aantonen dat rumineren een effect heeft op de prestatie op een werkgeheugentaak, werd er bij de vragenlijsten wel een significante associatie gevonden tussen rumineren en werkgeheugenproblemen. Vervolgonderzoek naar het verband tussen rumineren, werkgeheugenproblemen en depressie zal bijdragen tot verder inzicht in onderliggende cognitieve kwetsbaarheidsfactoren voor depressie. | |
