Vos, Dodo en Ekster voor de klas

Abstract

Uit een rapport van de Onderwijsinspectie (2010) blijkt dat het schrijfniveau aan het einde van de basisschooltijd onder het beoogde niveau is. Om de schrijfkwaliteit van basisschoolkinderen te verbeteren is de lesmethode Tekster ontwikkeld. Deze methode richt zich voornamelijk op het aanleren van algemene strategieën om zo de cognitieve belasting te verminderen (Koster, 2015). Gezien het feit dat leerkrachten de effectiviteit van een methode beïnvloeden, wordt in het huidige onderzoek getest in hoeverre de leerkrachten van één homogene groep 8 en twee heterogene groepen 6/7 zich houden aan de richtlijnen van de docentenhandleiding. Daarnaast wordt er een vergelijking gemaakt tussen de aanpak van de docent uit de homogene groep en de aanpak van de docenten uit de heterogene groep. Om inzicht te krijgen in de aanpak zijn er lesobservaties uitgevoerd en vragenlijsten en interviews afgenomen. Uit het onderzoek kan geconcludeerd worden dat de docenten zich niet goed aan de richtlijnen van de methode houden. Zo kan de les vaak niet worden afgemaakt omdat de introductie te lang duurt en worden er lesonderdelen overgeslagen. Bovendien voeren de leerkrachten zelden leerkracht-modeling uit, omdat ze denken dat dit ten koste gaat van de creativiteit van de leerlingen. Ook de acroniemen worden weinig genoemd. Wel wordt er veel aandacht besteed aan het geven van feedback. Daarnaast besteedt één leerkracht van een heterogene klas opvallend meer tijd ‘niet aan taak’ dan de leerkracht van de homogene klas wanneer zij de Teksterles aan de groepen afzonderlijk geeft. Dit leidt tot minder begeleiding in het schrijfproces. Om de effectiviteit van Tekster te bevorderen, is het nodig om alle leerkrachten professioneel te trainen.