'Van diaconale zorg naar sociale zekerheid', De invloed van de sociale zekerheidswetgeving op de Diaconie van de Gereformeerde Kerk Amsterdam-Zuid (1945 - 1990)

Abstract

Armoede is van alle tijden en armenzorg daarom ook. Armenzorg was eeuwenlang een kerkelijke aangelegenheid, maar vanaf de negentiende eeuw en met name vanaf de twintigste eeuw begon de Nederlandse overheid steeds meer taken over te nemen van de christelijke armenzorg. Het onderwerp van deze scriptie bevindt zich in de context van de opkomende verzorgingsstaat waarbij de overheid steeds meer zorgtaken van de burgers ging overnemen. De christelijke armenzorg was desondanks tot de jaren 1960 een vanzelfsprekendheid, ondanks de toename van de sociale zekerheidswetten. In 1965 werd echter de Algemene Bijstandswet (ABW) ingevoerd. Veel mensen dachten dat vanaf toen de christelijke armenzorg verleden tijd was en dat de overheid de armenzorg volledig zou overnemen. In deze scriptie is de invloed van de sociale zekerheidswetten op de diaconie, de armenzorg, vanuit de Gereformeerde Kerk Amsterdam-Zuid onderzocht. Het onderzoek focust op de periode 1945-1990, maar schets ook de voorgeschiedenis van de christelijke armenzorg vanaf 1854. De twintig jaar voor 1965 worden behandeld om zo te onderzoeken wat de invloed was van de ABW op de diaconie ten opzichte van de jaren voor de invoering. De ontwikkeling van de christelijke armenzorg wordt in de context geplaatst van de secularisering van Nederland. Het onderzoek focust op de vraag welke invloed de invoering van de sociale zekerheidswetten uit de periode 1945 – 1965 had op de Diaconie van de Gereformeerde Kerk in Amsterdam-Zuid in de context van de christelijke armenzorg en secularisering van Nederland.