De rol van de docent in de effectiviteit van Tekster: een onderzoek naar de manier waarop leerkrachten in de praktijk omgaan met het lesmateriaal

Abstract

Met behulp van de lesmethode Tekster leren leerlingen in de bovenbouw van het basisonderwijs betere teksten te schrijven. Centraal in deze methode staat het toepassen van een schrijfstrategie door middel van een acroniem, waardoor leerlingen gestructureerd aan hun schrijfproces kunnen beginnen. Ook observerend leren, feedback en klassikale interactie spelen een belangrijke rol in Tekster. Dit zijn aspecten waarbij een leerkracht onmisbaar is. Leerkrachten wonen daarom trainingen bij, die in de toekomst vervangen zullen worden door zogenaamde ‘Train je collega!’-sessies. Hierbij zal een meer ervaren leerkracht zijn of haar collega met Tekster leren werken. Ook worden leerkrachten via de docenthandleiding geïnstrueerd. In dit onderzoek wordt bekeken in hoeverre de leerkrachten zich in de praktijk aan die docentinstructies en trainingen rondom Tekster houden. Dit is onderzocht door middel van observaties van drie leerkrachten van groep 6, 7 en 8. Daarnaast zijn er vragenlijsten en interviews afgenomen. Uit het onderzoek komt naar voren dat de docentinstructies en trainingen erg zinvol worden gevonden en als houvast worden gebruikt. Afwijkingen van de docentinstructies lijken samen te hangen met de ervaring van de docent, zowel met Tekster als mogelijk in het (taal)onderwijs, maar zijn nooit ten nadele van het leerdoel van de les. Wel lijken de acroniemen en het modelen hiervan onduidelijk voor de leerkrachten. Samengevat laten deze resultaten zien dat docenten op de juiste manier met Tekster werken, maar wordt er wel geadviseerd om meer aandacht aan de acroniemen in de trainingen te besteden.