De worsteling van de Nederlandse Publieke Omroep met het begrip Amusementstelevisie. Een discoursanalyse van het NPO beleidsplan 2010 - 2016.

Abstract

De vraag ‘wat is amusementstelevisie?’ is een vraag die moeilijk is te beantwoorden. Dat blijkt zowel uit de verschillende benaderingen van het begrip in bestaande literatuur over amusementstelevisie, als uit de worsteling van de Nederlandse Publieke Omroep [NPO] met het begrip in het NPO beleidsplan 2010-2016. In dit onderzoek staan het gebruik van en de worsteling met amusementstelevisie als begrip centraal. Om deze worsteling te analyseren is in dit onderzoek een discoursanalyse uitgevoerd met theoretische onderbouwing van Laclau en Mouffe op het discours rond amusementstelevisie in het NPO beleidsplan 2010-2016. Uit de onderzoeksresultaten van de analyse blijkt hoe amusementstelevisie in het NPO beleidsplan 2010-2016 meerdere potentiële betekenissen heeft. Een fixatie van het begrip ontbreekt. Deze conclusie is te onderbouwen met een interview waarin Henk Hagoort, voorzitter van de raad van bestuur van de NPO, willekeurig kiest tussen de betekenissen die amusementstelevisie heeft in het NPO beleidsplan 2010-2016. Met deze scriptie kan in de maatschappelijke discussie over amusementstelevisie bij de NPO het argument worden ingebracht dat amusementstelevisie in het NPO beleidsplan 2010-2016 geen eenduidige betekenis heeft, waardoor het niet mogelijk is programma’s consequent aan te wijzen als wel of geen amusementstelevisie. Daarbij zijn de onderzoeksresultaten bruikbaar om een literaire discussie te ontvlammen over de noodzaak van een definitie van amusementstelevisie, omdat uit het onderzoek blijkt dat er vraag is naar een duidelijke(re) betekenis van het begrip.