Astérix à Hollywood: Een analyse van ASTÉRIX ET OBÉLIX: AU SERVICE DE SA MAJESTÉ als alternatief voor de Hollywoodblockbuster

Abstract

Het idee van het promoten van de Franse filmindustrie lijkt in eerste instantie een goed middel om de Franse invloedsfeer uit te breiden en de Engelstalige cultuur terug te dringen. Het ligt hiermee in de verwachting dat dit duidelijk zichtbaar is in de verfilming van een Franstalige strip in een Franse productie. Op basis van deze tekstuele analyse blijkt echter dat de verfilming van deze geliefde Europese stripboekenreeks slechts als mager alternatief geldt voor de postklassieke Hollywoodblockbuster. In dit eindwerkstuk onderzoek ik in hoeverre de film ASTÉRIX ET OBÉLIX: AU SERVICE DE SA MAJESTÉ (2012) een wezenlijk alternatief biedt voor de Hollywoodblockbuster. Hiervoor maak ik een analyse op basis van het narratief en de formele aspecten van de film. Hieruit blijkt dat de vertelstructuur van de film zeer lineair is, maar dat de film wel andere narratieve strategieën inzet die grotendeels passen binnen de conventies van de Hollywood blockbusterfilm. Hieronder vallen het gebruik van de vier akten en een epiloog en een zeer gelaagde verhaalstructuur. Deze verhaalstructuur is onder andere zeer gelaagd doordat er gebruik wordt gemaakt van typische Hollywoodliefdesverhaallijnen. Deze worden vormgegeven door reshuffling en aan elkaar gekoppeld doormiddel van reshufflingbruggen. De structuur van de film blijft grotendeels gelijk in vergelijking met de Astérix-stripboeken. De inhoud kent echter combinaties van verhaallijnen die afwijken van de originele stripboeken. De formele aspecten van de film zijn op veel vlakken uit te leggen als het gebruik van het fiction effect. Hiermee verwijdert de film zich van het postklassiek Hollywoodsjabloon en van de recente Franse blockbuster. Het fiction effect is terug te vinden in het duidelijk Engels accent van de Bretons en het gebruik van cartoonistische geluidseffecten. Ook het kleurgebruik werkt overwegend fictioneel en levert een contrast op met realistische formele aspecten. Dit contrast werkt eveneens fictioneel. Hierbij gaat de film verder in het gebruik van het fiction effect dan de stripboeken dit doen. Dit is opvallend omdat de mediale eigenschappen van het stripboek bekend staan om de opvallende getekende fictionele esthetiek en film gebaseerd is op de esthetiek van de fotografie.