Religieuze Renaissance in het Moderne Mexico: het verlangen naar een nieuwe (religieuze) identiteit en de revival van een pre-Columbiaanse vorm van religiositeit in Mexico.

Abstract

Vooral niet-Mexicaanse historici beweren vaak dat het onmogelijk is om de pre- Columbiaanse religies in hun originele staat terug te brengen, omdat het teruggaan naar een inheemse vorm van religiositeit een construct zou zijn dat bedacht is, een zogenaamde invented tradition. Het is echter de vraag of het terugkeren naar de daadwerkelijk originele traditie het uiteindelijke doel is van veel indianen. In dit eindwerkstuk wordt onderzocht of de bekering tot een pre-Columbiaanse vorm van religiositeit niet een (instrumenteel) middel is om andere aspecten van ‘de etnische indiaanse identiteit’ te verkrijgen, zoals erkenning, rechten en privileges. Wat maakt het aannemen van een inheemse pre-Columbiaanse religie voor de betrokkenen aantrekkelijk? Hoe verhoudt hun keuze zich tot brede maatschappelijke processen in het Mexicaanse heden en verleden en tot bekering in Mexico in het algemeen? En wat zijn de gewenste en ongewenste consequenties van de transitie naar een andere vorm van religiositeit? Deze vragen worden beantwoord aan de hand van de historische context van de zoektocht naar een Mexicaanse identiteit en de factoren die invloed hebben op de zoektocht naar een nieuwe religieuze identiteit in Mexico. Ten slotte wordt hier dieper op in gegaan door specifiek de motieven voor bekering naar een pre-Columbiaanse vorm van religiositeit te onderzoeken.