| dc.description.abstract | Tijdens het werken lopen medewerkers tegen problemen aan, het oplossen van deze problemen door zelf activiteiten te ondernemen wordt informeel leren genoemd (Cofer, 2000). Hoe groot het effect is van dit leren hangt van een aantal factoren af: persoonskenmerken, de taak en van de omgeving waarin de taak zich begeeft (Marsick en Watkins, 1990). Deze omgeving verschilt sterk per sector, met name in het onderwijs schijnt het lastig te zijn om tot informeel leren te komen. Wanneer je werkzaam bent op een kantoor en bijna altijd beschikking hebt tot je collega’s kun je deze inschakelen en zo just in time feedback ontvangen. In het onderwijs is dit lastiger omdat een leerkracht de verantwoording heeft over een groep kinderen en deze niet alleen kan laten (Kwakman, 2003; Lohman, 2006). Ook geeft de literatuur geen duidelijke en concrete aanwijzingen om de omgeving zo in te richten dat er wel informeel wordt geleerd. Dit onderzoek richt zich dan ook op de factoren die informeel leren beïnvloeden bij leerkrachten die werkzaam zijn in verschillende type onderwijs, namelijk; het basisonderwijs, het voortgezet onderwijs en het middelbaar beroepsonderwijs. De data is verzameld door middel van interviews die afgenomen zijn onder leerkrachten.
De bevindingen bevestigen dat de drie thema’s zoals weergegeven in eerder onderzoek van Jeon & Kim (2012; Kwakman (2003); Lohman (2000; 2005; 2006); Lohman & Woolf (2001) informeel leren faciliteren. Met betrekking op de belemmeringen van het faciliteren van informeel leren zijn wel verschillen gevonden. Zo komt in huidig onderzoek naar boven dat leerkrachten wel komen tot informeel leren door prioriteiten te stellen. Ook de toegang tot bijvoorbeeld computers blijkt tegenwoordig geen probleem. | |
