| dc.description.abstract | Doel: Primair Progressieve Afasie (PPA) is een neurodegeneratief syndroom waarbij sprake is van progressieve taalproblemen. PPA bestaat uit de niet-vloeiende/agrammatische variant, de semantische variant en de logopene variant. De achteruitgang in taalvaardigheden wordt veroorzaakt door een dementiesyndroom. Er bestaat geen ondersteunend communicatiehulpmiddel voor PPA patiënten. In dit onderzoek wordt het effect van het gebruik van een persoonlijk communicatiebord op de conversatie van patiënten met PPA onderzocht.
Methode:Bij vijf PPA patiënten is het verschil tussen het spreken met en zonder communicatiebord en het verschil tussen een getraind en een niet-getraind communicatiebord beschreven. De meting bestond uit een gesprek waarbij tien open vragen werden gesteld. Naderhand werd geanalyseerd of de participanten het communicatiebord gebruikten. Er werd ook gekeken of de woorden die op het communicatiebord stonden werden gebruikt. Het aantal correcte antwoorden die werden gegeven op de vragen is geanalyseerd en als laatst is gekeken of het communicatiebord invloed had op specifieke tekenen van non-verbale onrust. Een vragenlijst over het communicatiebord is ingevuld door participant en partner.
Resultaten: Er werd weinig tot geen verschil geobserveerd tussen een getraind en een niet-getraind communicatiebord, behalve bij de participant met de niet-vloeiende variant van PPA. Deze participant gebruikt met name het getrainde communicatiebord en kan hierdoor vaker correct antwoord geven en heeft minder tekenen van non-verbale onrust. De participant met de semantische variant van PPA toonde de minste effecten; het spreken bleef gelijk met of zonder communicatiebord. De participanten met de logopene variant toonden onderling verschil in effect.
Discussie: Het gebruik van het communicatiebord heeft positieve effecten op de conversatie, met name bij de participant met de niet-vloeiende variant van PPA en bij een aantal participanten met de logopene variant van PPA. Het communicatiebord heeft weinig effect gehad bij de participant met de semantische variant van PPA, mogelijk door overige cognitieve problemen. De participanten met de logopene variant van PPA toonden onderling verschil. Het is onduidelijk of dit gerelateerd is aan de training of dat dit op een toevalligheid is gebaseerd. De steekproefgrootte van dit onderzoek was te klein, waardoor generalisaties van dit onderzoek niet mogelijk zijn. Echter, de omschreven positieve effecten zijn een aanleiding om vervolgonderzoek te adviseren. | |
