Naar een subtypering van Hoarding Disorder: een vergelijking met OCS en Autisme op basis van de Theory of Mind

Abstract

Samenvatting Inleiding Tekortkomingen in Theory of Mind (ToM) komen vaak voor bij patiënten met een Autisme Spectrum Stoornis (ASS).Mogelijke tekortkomingen in ToM, samen met een overlap in symptomatologie, worden tevens gerapporteerd bij patiënten met een Obsessieve Compulsieve Stoornis (OCS) en Hoarding Disorder (HD). Doel van deze studie was om deze patiëntengroepen te vergelijken op ADHD, ASS, OCS en HD symptomen, met de focus op de ToM. Methode De onderzoekspopulatie bestond uit 89 proefpersonen: 17 ASS-, 27 OCS-, 22 HD-patiënten en 23 controles. Klinische karakteristieken van HD, OCS, ASS, ADHD en inhibitie/impulsiviteit symptomen werden getest. De Faux pas test werd gebruikt voor het meten van de ToM. Deze test meet: de totale ToM capaciteit, detectie Faux pas (ongemakkelijk situatie),, inhoud, false belief (verkeerde overtuigingen) en empathie. Resultaten Er werden geen verschillen gevonden tussen ASS, HD, OCS en controles op de Faux pas totaal en de subschalen. Tevens werden overeenkomsten gevonden op symptoomniveau: vergelijkbare mate van ASS, OCS en ADHD symptomen, en dezelfde gevoeligheid voor het gedragsinhibitie systeem (BIS) en gedragsactivatie systeem(BAS). Analyses waarbij proefpersonen werden verdeeld over drie prestatiegroepen (ongeacht diagnoses) op de Faux pas (laag,gemiddeld en hoog) lieten zien dat proefpersonen met een lage score op de Faux pas tevens lager scoorden op de BAS totaal, BAS reward en hoger scoorden op de CAARS totaal, CAARS inattention, AQ communication en de SI-R. Op de Faux pas totaal en de subschalen detectie, inhoud en empathie werden geen significante verschillen gevonden tussen de diagnosegroepen. Op de subschaal false belief werden wel verschillen zichtbaar:het grootste gedeelte van ASS (70.8%) scoorden ‘laag’ of ‘gemiddeld’, OCS en controle scoorden vooral ‘gemiddeld’ of ‘hoog’ (88% van OCS, 95.6% van controles) en HD-patiënten lieten een bimodaal patroon zien. Hierbij had 36.4% van de HD-patiënten een ‘lage’ score en 40.9% een ‘hoge’ score. De HD-patiënten met een lage score op false belief werden gekenmerkt door lagere scores op de BAS totaal, BAS reward, OCI-R totaal en OCI-R checking , en hogere scores op de CAARS totaal en de CAARS inattention, terwijl HD-patiënten met een hoge score op false belief werden gekenmerkt door meer OCS symptomen en minder ADHD symptomen. Discussie/ Conclusie Deze studie indiceert dat ASS, OCS en HD veel overlap vertonen in symptoomprofielen en in ToM prestaties. Een transdiagnostische benadering lijkt hierbij meer gerechtvaardigd dan het gebruik van categorische diagnoses. Verder wordt duidelijk dat de ASS groep de meeste disfunctie vertoont op false belief tegenover de OCS groep met hogere scores op false belief. Binnen de HD groep lijken twee subtypes te bestaan. Enerzijds een ‘’ ASS-ADHD-gerelateerde” HD groep met een lage prestatie op de false belief, lage responsiviteit voor beloning , minder OCS symptomen en meer ADHD symptomen, en anderzijds een “OCS-gerelateerde” HD groep met hoge scores op false belief, een hogere responsiviteit voor beloning, meer OCS symptomen en meer ADHD symptomen. Toekomstige studies moeten deze interessante bevindingen repliceren.