Jihadpropaganda op Sociale Media: Een kwalitatief onderzoek naar de strategische inzet van wreedheid en de verheerlijking van de jihad op Twitter.

Abstract

Eerst zien, dan geloven. Anno 2015 speelt onze waarneming een grote rol in het dagelijkse leven. Of het nu gaat om (vakantie)foto’s of jihadpropaganda, meer dan ooit vertrouwen we op wat we zien. In de afgelopen decennia zijn we in het Westen in toenemende mate informatie, plezier en betekenis gaan ontlenen aan visuele gebeurtenissen en de interactie met nieuwe media. Deze media en technologie zorgen ervoor dat beelden op steeds meer plekken in de samenleving tot ons komen en dat we vertrouwd raken met communicatieve situaties waar deze beelden een indringende rol spelen. In dit onderzoek tracht ik te onderzoeken hoe de beeldtaal in de jihadpropaganda van de Islamitische Staat op Twitter appelleert aan de hedendaagse nieuwe mediacultuur. Aan de hand van een tekstuele analyse zal ik in twee casestudies de liveness van Twitter en het appel aan de hedendaagse nieuwe mediacultuur in de jihadpropaganda verkennen. Door de mediumspecifieke eigenschappen van Twitter te onderzoeken en in kaart te brengen welke onderliggende (sub)culturele connotaties de beeldtaal in de propaganda aanspreekt, wordt duidelijk hoe jihadisten de kijker dwingen om zich te verhouden tot de propagandabeelden op Twitter en ze de propagandaboodschap van de Islamitische Staat vertalen naar de huidige moderniteit.