Van dansen tot rennen en fietsen Hoe het thema individualiteit tegenover collectiviteit zich voortbeweegt in de ruimte bij de voorstellingen van Schwalbe

Abstract

Het mimegezelschap Schwalbe heeft de laatste jaren steeds meer naamsbekendheid verworden en spreekt een groot publiek aan, ondanks dat hun voorstellingen ietwat eentonig of abstract te noemen zijn. Opvallend is deze voorstellingen is de manier waarop de performers gebruik maken van de ruimte. Vaak spelen zij op een vrijwel lege toneelvloer, waar niet meer te zien is dan de performers zelf en attributen die zij daadwerkelijk gebruiken in hun voorstelling. Daarnaast is er een opvallend thema aanwezig, namelijk de relatie tussen het individu en een collectief. De onderzoeksvraag van dit Bachelor Eindwerkstuk luidt dan ook als volgt: op wat voor manier is het thema individualiteit tegenover collectiviteit aanwezig in de gestural space in de voorstellingen Spaar ze, Schwalbe speelt op eigen kracht en Schwalbe zoekt massa? Vanuit een theoretisch kader zal er overgegaan worden op een voorstellingsanalyse om deze vraag te beantwoorden. In het theoretisch kader zullen de voorstellingen binnen de bredere theatercontext van het postdramatische theater geplaatst worden om vervolgens in te gaan op het begrip gestural space zoals Patrice Pavis dat gedefinieerd heeft. In de analyse wordt duidelijk gemaakt hoe de gestural space gevormd wordt in de voorstellingen. Vervolgens wordt er ingegaan op het thema individualiteit tegenover collectiviteit en hoe dit thema aanwezig is in de gestural space. Uit de analyse is naar voren gekomen dat dit thema op twee verschillende manieren aanwezig is in de voorstellingen. Enerzijds is dit door de manier waarop de performers op een eigen manier dezelfde handeling uitvoeren. Anderzijds is dit doordat er in de voorstellingen steeds één performer zichtbaar is die zich in zijn of haar bewegingen afzet tegen de rest van de groep.