‘Ze is van zichzelf,’ zeg ik. ‘Ze is van niemand.’ Het mes dat niet wijkt als aanzet tot maatschappijkritisch denken over gender.

Abstract

Deze scriptie betreft een genderanalyse van de dystopische Young Adult-roman Het mes dat niet wijkt van Patrick Ness. Hierbij wordt uitgegaan van de gedachte dat (jeugd)literatuur, met name in het genre dystopie, een maatschappijkritische en vormende functie kan hebben en een rol speelt in het doorbreken of bestendigen van bestaande gendersystemen. Om de hoofdvraag te beantwoorden wordt gekeken hoe de filosofische denkbeelden uit de theorieën van Simone de Beauvoir, Judith Butler, Rosemarie Buikema en Adrienne Rich gestalte krijgen in de roman. Door de fictieve wereld te analyseren aan de hand van theorie wordt duidelijk(er) gemaakt welke functie (jeugd)literatuur kan vervullen op de weg naar een nieuw en ander begrijpen van gender.