Voorspelcapaciteiten van Nederlandstalige kinderen tijdens taalverwerking in relatie tot inhibitie en werkgeheugen

Abstract

Deze studie richtte zich op voorspelcapaciteiten van 4-6 jarige Nederlandstalige kinderen tijdens taalverwerking in relatie tot inhibitie en werkgeheugen. 11 kinderen en 20 volwassenen (controlegroep) namen deel aan een eye-tracking experiment waarbij de voorspelcapaciteiten werden gemeten. In dit experiment kregen de participanten semantische (bijv. de jongen eet de grote taart) en neutrale zinnen (bijv. de jongen ziet de grote taart) te horen, terwijl er twee afbeeldingen op het scherm werden getoond (doelobject: taart; afleider: boom). Bij de kinderen werden bovendien de Flanker taak en de Digit Span taak afgenomen om hun executieve functies (inhibitie) en hun werkgeheugen te meten. Resultaten lieten zien dat er voor zowel de kinderen als voor de volwassenen een significant effect is gevonden op de voorspelcapaciteiten: oogbewegingen fixeerden zich eerder naar het doelobject bij het horen van een semantisch werkwoord. Dat wil zeggen dat zowel volwassenen als kinderen gebruik maken van de betekenis van het werkwoord om het zelfstandig naamwoord te voorspellen. De volwassenen en de kinderen verschilden niet significant van elkaar. De resultaten van de Flanker taak lieten een negatieve correlatie zien met de voorspelcapaciteiten van de kinderen. De resultaten van de Digit Span lieten geen significante correlatie zien met de voorspelcapaciteiten van de kinderen. Er zijn verschillende aanbevelingen gedaan voor vervolgonderzoek.