Sociale competentie van bistrategische en coërcieve daders

Abstract

In dit onderzoek werden daders van pesten ingedeeld op basis van hun strategiegebruik. Coërcieve strategieën zijn direct en vijandelijk, zoals afpakken en slaan. Prosociale strategieën zijn indirect en coöperatief en worden gezien als gunstig voor de sociale omgeving, zoals anderen helpen en troosten. Er werd gekeken of bistrategische daders sociaal competenter zijn dan coërcieve daders. Bistrategische daders gebruiken naast coërcieve strategieën ook prosociale strategieën. Sociale competentie werd bekeken aan de hand van de variabelen: sociale acceptatie door peers, sociale status en zelfwaargenomen sociale acceptatie. De onderzoekspopulatie bestond uit 1229 leerlingen uit groep 6, 7 en 8 van de basisschool. Informatie werd verzameld door middel van zelfrapportages, peernominaties en leerkrachtnominaties. Na het verzamelen van deze informatie werd een MANOVA uitgevoerd en vervolgens werden de groepen vergeleken door middel van a-priori Helmert-contrasten. Uit de resultaten bleek dat daders minder sociaal geaccepteerd werden door peers dan de controlegroep. Daarnaast werd gevonden dat daders als groep een hogere sociale status hadden dan de controlegroep, waarbij de bistrategische daders een hogere sociale status hadden dan de coërcieve daders. Er kan geconcludeerd worden dat bistrategische daders sociaal competenter zijn dan coërcieve daders.